Odmiana nazwiska - DŻURKO
Odmiana przez przypadki nazwiska DŻURKO:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - DŻURKO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dżurko |
| To jest Jan Dżurko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dżurki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Dżurki. |
| Celownik (komu?) : Dżurce |
| Janowi Dżurce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Dżurkę |
| Nikt tam nie widział Jana Dżurkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Dżurką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dżurką. |
| Miejscownik (o kim?) : Dżurce |
| Nie rozmawiamy o Janie Dżurce. |
| Wołacz (o!): Dżurko |
| Mój drogi Janie Dżurko. |
Nazwisko kobiety (pani) - DŻURKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dżurko |
| Autorką artykułu jest Ewa Dżurko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dżurko |
| Udałem się po poradę do Ewy Dżurko. |
| Celownik (komu?) : Dżurko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Dżurko. |
| Biernik (kogo?) : Dżurko |
| Wszyscy lubią Ewę Dżurko. |
| Narzędnik (z kim?) : Dżurko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dżurko. |
| Miejscownik (o kim?) : Dżurko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Dżurko. |
| Wołacz (o!): Dżurko |
| Mylisz się Ewo Dżurko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DŻURKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dżurkowie, depr. Dżurki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Dżurkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dżurków |
| Sprawa Ewy i Jana Dżurków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Dżurkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dżurkom. |
| Biernik (kogo?) : Dżurków |
| Ewę i Jana Dżurków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Dżurkami |
| Z Ewą i Janem Dżurkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Dżurkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dżurkach. |
| Wołacz (o!): Dżurkowie, depr. Dżurki |
| Ewo i Janie Dżurkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DŻURKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Dżurko |
| To są siostry Ewa i Magda Dżurko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Dżurko |
| Przed domem Ewy i Magdy Dżurko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Dżurko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dżurko. |
| Biernik (kogo?) : Dżurko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dżurko. |
| Narzędnik (z kim?) : Dżurko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Dżurko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Dżurko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dżurko. |
| Wołacz (o!): Dżurko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Dżurko! |
Wszystkie odmiany nazwiska DŻURKO:
Dżurko, Dżurki, Dżurce, Dżurkę, Dżurką, Dżurkowie, Dżurków, Dżurkom, Dżurkami, Dżurkach,Zobacz nazwiska podobne do DŻURKO:
DŻURA, DŻUR, DŻURAK, DŻURYK, DŻUROW, DŻURO, DŻURDŻAK,
Zobacz podział na sylaby słowa DŻURKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
DŻURKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - DŻURKO