Nazwisko mężczyzny (pan) - Dżurko |
---|
Mianownik (kto?) : Dżurko |
To jest Jan Dżurko. |
Dopełniacz (kogo?) : Dżurki |
Na spotkaniu zabrakło Jana Dżurki. |
Celownik (komu?) : Dżurce |
Janowi Dżurce dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Dżurkę |
Nikt tam nie widział Jana Dżurkę. |
Narzędnik (z kim?) : Dżurką |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Dżurką. |
Miejscownik (o kim?) : Dżurce |
Nie rozmawiamy o Janie Dżurce. |
Wołacz (o!): Dżurko |
Mój drogi Janie Dżurko. |
Nazwisko kobiety (pani) - DżurkoNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dżurko |
Autorką artykułu jest Ewa Dżurko. |
Dopełniacz (kogo?) : Dżurko |
Udałem się po poradę do Ewy Dżurko. |
Celownik (komu?) : Dżurko |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Dżurko. |
Biernik (kogo?) : Dżurko |
Wszyscy lubią Ewę Dżurko. |
Narzędnik (z kim?) : Dżurko |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Dżurko. |
Miejscownik (o kim?) : Dżurko |
Koleżanki plotkowały o Ewie Dżurko. |
Wołacz (o!): Dżurko |
Mylisz się Ewo Dżurko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - DżurkoRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Dżurkowie, depr. Dżurki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Dżurkowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Dżurków |
Sprawa Ewy i Jana Dżurków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Dżurkom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Dżurkom. |
Biernik (kogo?) : Dżurków |
Ewę i Jana Dżurków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Dżurkami |
Z Ewą i Janem Dżurkami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Dżurkach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Dżurkach. |
Wołacz (o!): Dżurkowie, depr. Dżurki |
Ewo i Janie Dżurkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - DżurkoNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Dżurko |
To są siostry Ewa i Magda Dżurko. |
Dopełniacz (kogo?) : Dżurko |
Przed domem Ewy i Magdy Dżurko doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Dżurko |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Dżurko. |
Biernik (kogo?) : Dżurko |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Dżurko. |
Narzędnik (z kim?) : Dżurko |
Wywiad z Ewą i Magdą Dżurko był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Dżurko |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Dżurko. |
Wołacz (o!): Dżurko |
Dzień dobry Ewo i Magdo Dżurko! |
Zobacz podział na sylaby słowa Dżurko
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa Dżurko
Zobacz anagramy i słowa z liter - Dżurko
Wybrane słowotraktorrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
traktorze, traktory, traktorów, traktorom, traktorem, traktorami, traktorach, traktora, ,...
eOdmiany.pl ©2024