Odmiana nazwiska - EBONINE
Odmiana przez przypadki nazwiska EBONINE:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - EBONINE |
|---|
| Mianownik (kto?) : Ebonine |
| To jest Jan Ebonine. |
| Dopełniacz (kogo?) : Eboninego, Ebonine, Ebonine’a, |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Eboninego. |
| Celownik (komu?) : Eboninemu, Ebonine, Ebonine’owi, |
| Janowi Eboninemu dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Eboninego, Ebonine, Ebonine’a, |
| Nikt tam nie widział Jana Eboninego. |
| Narzędnik (z kim?) : Eboninem, Ebonine, Ebonine’em, |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Eboninem. |
| Miejscownik (o kim?) : Eboninem, Ebonine, Eboninie, |
| Nie rozmawiamy o Janie Eboninem. |
| Wołacz (o!): Ebonine, Eboninie, |
| Mój drogi Janie Ebonine. |
Nazwisko kobiety (pani) - EBONINENazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Ebonine |
| Autorką artykułu jest Ewa Ebonine. |
| Dopełniacz (kogo?) : Ebonine |
| Udałem się po poradę do Ewy Ebonine. |
| Celownik (komu?) : Ebonine |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Ebonine. |
| Biernik (kogo?) : Ebonine |
| Wszyscy lubią Ewę Ebonine. |
| Narzędnik (z kim?) : Ebonine |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Ebonine. |
| Miejscownik (o kim?) : Ebonine |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Ebonine. |
| Wołacz (o!): Ebonine |
| Mylisz się Ewo Ebonine! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - EBONINERównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Eboninowie, Ebonine, Ebonine'owie, , depr. Ebonine |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Eboninowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Eboninów, Ebonine, Ebonine'ów, Eboninych, |
| Sprawa Ewy i Jana Eboninów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Eboninom, Ebonine, Ebonine'om, Eboninym, |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Eboninom. |
| Biernik (kogo?) : Eboninów, Ebonine, Ebonine'ów, Eboninych, |
| Ewę i Jana Eboninów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Eboninami, Ebonine, Ebonine'ami, Eboninymi, |
| Z Ewą i Janem Eboninami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Eboninach, Ebonine, Ebonine'ach, Eboninych, |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Eboninach. |
| Wołacz (o!): Eboninowie, Ebonine, Ebonine'owie, , depr. Ebonine |
| Ewo i Janie Eboninowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - EBONINENazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Ebonine |
| To są siostry Ewa i Magda Ebonine. |
| Dopełniacz (kogo?) : Ebonine |
| Przed domem Ewy i Magdy Ebonine doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Ebonine |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Ebonine. |
| Biernik (kogo?) : Ebonine |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Ebonine. |
| Narzędnik (z kim?) : Ebonine |
| Wywiad z Ewą i Magdą Ebonine był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Ebonine |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Ebonine. |
| Wołacz (o!): Ebonine |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Ebonine! |
Wszystkie odmiany nazwiska EBONINE:
Ebonine, Eboninego, Ebonine’a, , Eboninemu, Ebonine’owi, Eboninem, Ebonine’em, Eboninie, Eboninowie, Ebonine’owie, Eboninów, Ebonine’ów, Eboninych, Eboninom, Ebonine’om, Eboninym, Eboninami, Ebonine’ami, Eboninymi, Eboninach, Ebonine’ach,
Zobacz podział na sylaby słowa EBONINE
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
EBONINE
Zobacz anagramy i słowa z liter - EBONINE
Wybrane słowo