Odmiana nazwiska - KNURA
Zobacz też odmianę slowa KNURA
Odmiana przez przypadki nazwiska KNURA:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - KNURANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Knura |
| To jest Jan Knura. |
| Dopełniacz (kogo?) : Knury |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Knury. |
| Celownik (komu?) : Knurze |
| Janowi Knurze dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Knurę |
| Nikt tam nie widział Jana Knurę. |
| Narzędnik (z kim?) : Knurą |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Knurą. |
| Miejscownik (o kim?) : Knurze |
| Nie rozmawiamy o Janie Knurze. |
| Wołacz (o!): Knuro |
| Mój drogi Janie Knuro. |
Nazwisko kobiety (pani) - KNURA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Knura |
| Autorką artykułu jest Ewa Knura. |
| Dopełniacz (kogo?) : Knury |
| Udałem się po poradę do Ewy Knury. |
| Celownik (komu?) : Knurze |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Knurze. |
| Biernik (kogo?) : Knurę |
| Wszyscy lubią Ewę Knurę. |
| Narzędnik (z kim?) : Knurą |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Knurą. |
| Miejscownik (o kim?) : Knurze |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Knurze. |
| Wołacz (o!): Knuro |
| Mylisz się Ewo Knuro! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KNURARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Knurowie, depr. Knury |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Knurowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Knurów |
| Sprawa Ewy i Jana Knurów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Knurom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Knurom. |
| Biernik (kogo?) : Knurów |
| Ewę i Jana Knurów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Knurami |
| Z Ewą i Janem Knurami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Knurach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Knurach. |
| Wołacz (o!): Knurowie, depr. Knury |
| Ewo i Janie Knurowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - KNURA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Knury |
| To są siostry Ewa i Magda Knury. |
| Dopełniacz (kogo?) : Knur |
| Przed domem Ewy i Magdy Knur doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Knurom |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Knurom. |
| Biernik (kogo?) : Knury |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Knury. |
| Narzędnik (z kim?) : Knurami |
| Wywiad z Ewą i Magdą Knurami był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Knurach |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Knurach. |
| Wołacz (o!): Knury |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Knury! |
Wszystkie odmiany nazwiska KNURA:
Knura, Knury, Knurze, Knurę, Knurą, Knuro, Knurowie, Knurów, Knurom, Knurami, Knurach, Knur,Zobacz nazwiska podobne do KNURA:
KNUT, KNUTH, KNUTELSKA, KNUROWSKA, KNUREK, KNUTEL, KNUL, KNUŁA, KNUDSEN, KNUTA, KNUŻYŃSKA, KNUTOWICZ, KNULL, KNURZYŃSKA, KNUTSEN,
Zobacz podział na sylaby słowa KNURA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
KNURA
Zobacz anagramy i słowa z liter - KNURA
Wybrane słowo