Odmiana nazwiska - FINA
Zobacz też odmianę slowa FINA
Odmiana przez przypadki nazwiska FINA:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - FINANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Fina |
| To jest Jan Fina. |
| Dopełniacz (kogo?) : Finy |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Finy. |
| Celownik (komu?) : Finie |
| Janowi Finie dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Finę |
| Nikt tam nie widział Jana Finę. |
| Narzędnik (z kim?) : Finą |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Finą. |
| Miejscownik (o kim?) : Finie |
| Nie rozmawiamy o Janie Finie. |
| Wołacz (o!): Fino |
| Mój drogi Janie Fino. |
Nazwisko kobiety (pani) - FINA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Fina |
| Autorką artykułu jest Ewa Fina. |
| Dopełniacz (kogo?) : Finy |
| Udałem się po poradę do Ewy Finy. |
| Celownik (komu?) : Finie |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Finie. |
| Biernik (kogo?) : Finę |
| Wszyscy lubią Ewę Finę. |
| Narzędnik (z kim?) : Finą |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Finą. |
| Miejscownik (o kim?) : Finie |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Finie. |
| Wołacz (o!): Fino |
| Mylisz się Ewo Fino! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - FINARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Finowie, depr. Finy |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Finowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Finów |
| Sprawa Ewy i Jana Finów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Finom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Finom. |
| Biernik (kogo?) : Finów |
| Ewę i Jana Finów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Finami |
| Z Ewą i Janem Finami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Finach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Finach. |
| Wołacz (o!): Finowie, depr. Finy |
| Ewo i Janie Finowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - FINA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Finy |
| To są siostry Ewa i Magda Finy. |
| Dopełniacz (kogo?) : Fin |
| Przed domem Ewy i Magdy Fin doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Finom |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Finom. |
| Biernik (kogo?) : Finy |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Finy. |
| Narzędnik (z kim?) : Finami |
| Wywiad z Ewą i Magdą Finami był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Finach |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Finach. |
| Wołacz (o!): Finy |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Finy! |
Wszystkie odmiany nazwiska FINA:
Fina, Finy, Finie, Finę, Finą, Fino, Finowie, Finów, Finom, Finami, Finach, Fin,Zobacz nazwiska podobne do FINA:
FILIPIAK, FIJAŁKOWSKA, FILIPEK, FILIPOWICZ, FILIP, FIGURA, FIGIEL, FILIPCZAK, FILIPOWSKA, FICEK, FILA, FISZER, FIRLEJ, FIJOŁEK, FILIPKOWSKA,
Zobacz podział na sylaby słowa FINA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
FINA
Zobacz anagramy i słowa z liter - FINA