Odmiana nazwiska - FINKE
Odmiana przez przypadki nazwiska FINKE:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - FINKE |
|---|
| Mianownik (kto?) : Finke |
| To jest Jan Finke. |
| Dopełniacz (kogo?) : Finkego |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Finkego. |
| Celownik (komu?) : Finkemu |
| Janowi Finkemu dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Finkego |
| Nikt tam nie widział Jana Finkego. |
| Narzędnik (z kim?) : Finkem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Finkem. |
| Miejscownik (o kim?) : Finkem |
| Nie rozmawiamy o Janie Finkem. |
| Wołacz (o!): Finke |
| Mój drogi Janie Finke. |
Nazwisko kobiety (pani) - FINKENazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Finke |
| Autorką artykułu jest Ewa Finke. |
| Dopełniacz (kogo?) : Finke |
| Udałem się po poradę do Ewy Finke. |
| Celownik (komu?) : Finke |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Finke. |
| Biernik (kogo?) : Finke |
| Wszyscy lubią Ewę Finke. |
| Narzędnik (z kim?) : Finke |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Finke. |
| Miejscownik (o kim?) : Finke |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Finke. |
| Wołacz (o!): Finke |
| Mylisz się Ewo Finke! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - FINKERównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Finkowie, depr. Finke |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Finkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Finków |
| Sprawa Ewy i Jana Finków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Finkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Finkom. |
| Biernik (kogo?) : Finków |
| Ewę i Jana Finków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Finkami |
| Z Ewą i Janem Finkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Finkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Finkach. |
| Wołacz (o!): Finkowie, depr. Finke |
| Ewo i Janie Finkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - FINKENazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Finke |
| To są siostry Ewa i Magda Finke. |
| Dopełniacz (kogo?) : Finke |
| Przed domem Ewy i Magdy Finke doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Finke |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Finke. |
| Biernik (kogo?) : Finke |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Finke. |
| Narzędnik (z kim?) : Finke |
| Wywiad z Ewą i Magdą Finke był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Finke |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Finke. |
| Wołacz (o!): Finke |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Finke! |
Wszystkie odmiany nazwiska FINKE:
Finke, Finkego, Finkemu, Finkem, Finkowie, Finków, Finkom, Finkami, Finkach,Zobacz nazwiska podobne do FINKE:
FINK, FINC, FINGAS, FINSTER, FINDYSZ, FINGER, FINKOWSKA, FINDLING, FINDURA, FINIK, FINKA, FINKELSTEIN, FINTZEL, FINTZ, FINOR,
Zobacz podział na sylaby słowa FINKE
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
FINKE
Zobacz anagramy i słowa z liter - FINKE
Wybrane słowopokurczrzeczownikrodzaj:
męski osobowyodmiany:
pokurcza, pokurczach, pokurczami, pokurcze, pokurczem, pokurczom, pokurczowi, pokurczów, pokurczu, ,...