Odmiana nazwiska - GRANKO
Odmiana przez przypadki nazwiska GRANKO:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - GRANKO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Granko |
| To jest Jan Granko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Granki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Granki. |
| Celownik (komu?) : Grance |
| Janowi Grance dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Grankę |
| Nikt tam nie widział Jana Grankę. |
| Narzędnik (z kim?) : Granką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Granką. |
| Miejscownik (o kim?) : Grance |
| Nie rozmawiamy o Janie Grance. |
| Wołacz (o!): Granko |
| Mój drogi Janie Granko. |
Nazwisko kobiety (pani) - GRANKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Granko |
| Autorką artykułu jest Ewa Granko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Granko |
| Udałem się po poradę do Ewy Granko. |
| Celownik (komu?) : Granko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Granko. |
| Biernik (kogo?) : Granko |
| Wszyscy lubią Ewę Granko. |
| Narzędnik (z kim?) : Granko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Granko. |
| Miejscownik (o kim?) : Granko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Granko. |
| Wołacz (o!): Granko |
| Mylisz się Ewo Granko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - GRANKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Grankowie, depr. Granki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Grankowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Granków |
| Sprawa Ewy i Jana Granków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Grankom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Grankom. |
| Biernik (kogo?) : Granków |
| Ewę i Jana Granków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Grankami |
| Z Ewą i Janem Grankami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Grankach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Grankach. |
| Wołacz (o!): Grankowie, depr. Granki |
| Ewo i Janie Grankowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - GRANKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Granko |
| To są siostry Ewa i Magda Granko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Granko |
| Przed domem Ewy i Magdy Granko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Granko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Granko. |
| Biernik (kogo?) : Granko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Granko. |
| Narzędnik (z kim?) : Granko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Granko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Granko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Granko. |
| Wołacz (o!): Granko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Granko! |
Wszystkie odmiany nazwiska GRANKO:
Granko, Granki, Grance, Grankę, Granką, Grankowie, Granków, Grankom, Grankami, Grankach,Zobacz nazwiska podobne do GRANKO:
GRANAT, GRANDA, GRANICA, GRANOSIK, GRANDYS, GRANIECZNY, GRANEK, GRANATOWSKA, GRANICZKA, GRANICZNA, GRANOWSKA, GRANECKA, GRANOSZEWSKA, GRANOS, GRANICKA,
Zobacz podział na sylaby słowa GRANKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
GRANKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - GRANKO
Wybrane słowo