Nazwisko mężczyzny (pan) - Granko |
---|
Mianownik (kto?) : Granko |
To jest Jan Granko. |
Dopełniacz (kogo?) : Granki |
Na spotkaniu zabrakło Jana Granki. |
Celownik (komu?) : Grance |
Janowi Grance dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Grankę |
Nikt tam nie widział Jana Grankę. |
Narzędnik (z kim?) : Granką |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Granką. |
Miejscownik (o kim?) : Grance |
Nie rozmawiamy o Janie Grance. |
Wołacz (o!): Granko |
Mój drogi Janie Granko. |
Nazwisko kobiety (pani) - GrankoNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Granko |
Autorką artykułu jest Ewa Granko. |
Dopełniacz (kogo?) : Granko |
Udałem się po poradę do Ewy Granko. |
Celownik (komu?) : Granko |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Granko. |
Biernik (kogo?) : Granko |
Wszyscy lubią Ewę Granko. |
Narzędnik (z kim?) : Granko |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Granko. |
Miejscownik (o kim?) : Granko |
Koleżanki plotkowały o Ewie Granko. |
Wołacz (o!): Granko |
Mylisz się Ewo Granko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - GrankoRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Grankowie, depr. Granki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Grankowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Granków |
Sprawa Ewy i Jana Granków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Grankom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Grankom. |
Biernik (kogo?) : Granków |
Ewę i Jana Granków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Grankami |
Z Ewą i Janem Grankami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Grankach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Grankach. |
Wołacz (o!): Grankowie, depr. Granki |
Ewo i Janie Grankowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - GrankoNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Granko |
To są siostry Ewa i Magda Granko. |
Dopełniacz (kogo?) : Granko |
Przed domem Ewy i Magdy Granko doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Granko |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Granko. |
Biernik (kogo?) : Granko |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Granko. |
Narzędnik (z kim?) : Granko |
Wywiad z Ewą i Magdą Granko był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Granko |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Granko. |
Wołacz (o!): Granko |
Dzień dobry Ewo i Magdo Granko! |
Zobacz podział na sylaby słowa Granko
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa Granko
Zobacz anagramy i słowa z liter - Granko
Wybrane słowomundialrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowy
eOdmiany.pl ©2024