Odmiana nazwiska - JURA
Zobacz też odmianę slowa JURA
Odmiana przez przypadki nazwiska JURA:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - JURANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Jura |
| To jest Jan Jura. |
| Dopełniacz (kogo?) : Jury |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Jury. |
| Celownik (komu?) : Jurze |
| Janowi Jurze dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Jurę |
| Nikt tam nie widział Jana Jurę. |
| Narzędnik (z kim?) : Jurą |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Jurą. |
| Miejscownik (o kim?) : Jurze |
| Nie rozmawiamy o Janie Jurze. |
| Wołacz (o!): Juro |
| Mój drogi Janie Juro. |
Nazwisko kobiety (pani) - JURA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Jura |
| Autorką artykułu jest Ewa Jura. |
| Dopełniacz (kogo?) : Jury |
| Udałem się po poradę do Ewy Jury. |
| Celownik (komu?) : Jurze |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Jurze. |
| Biernik (kogo?) : Jurę |
| Wszyscy lubią Ewę Jurę. |
| Narzędnik (z kim?) : Jurą |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Jurą. |
| Miejscownik (o kim?) : Jurze |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Jurze. |
| Wołacz (o!): Juro |
| Mylisz się Ewo Juro! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - JURARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Jurowie, depr. Jury |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Jurowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Jurów |
| Sprawa Ewy i Jana Jurów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Jurom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Jurom. |
| Biernik (kogo?) : Jurów |
| Ewę i Jana Jurów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Jurami |
| Z Ewą i Janem Jurami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Jurach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Jurach. |
| Wołacz (o!): Jurowie, depr. Jury |
| Ewo i Janie Jurowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - JURA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Jury |
| To są siostry Ewa i Magda Jury. |
| Dopełniacz (kogo?) : Jur |
| Przed domem Ewy i Magdy Jur doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Jurom |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Jurom. |
| Biernik (kogo?) : Jury |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Jury. |
| Narzędnik (z kim?) : Jurami |
| Wywiad z Ewą i Magdą Jurami był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Jurach |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Jurach. |
| Wołacz (o!): Jury |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Jury! |
Wszystkie odmiany nazwiska JURA:
Jura, Jury, Jurze, Jurę, Jurą, Juro, Jurowie, Jurów, Jurom, Jurami, Jurach, Jur,Zobacz nazwiska podobne do JURA:
JUREK, JUSZCZAK, JURKIEWICZ, JURKOWSKA, JURCZAK, JURCZYK, JUSZCZYK, JUREWICZ, JURASZEK, JURGA, JUSZKIEWICZ, JUCHA, JUCHNIEWICZ, JUNG, JUDA,
Zobacz podział na sylaby słowa JURA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
JURA
Zobacz anagramy i słowa z liter - JURA
Wybrane słowozgapićczasownik dokonanyodmiany:
zgapże, zgapmyż, zgapmy, zgapiwszy, zgapisz, zgapiono, zgapimy, zgapiłyśmy, zgapiłyście, zgapiłybyśmy, zgapiłybyście, ,...