Odmiana nazwiska - JURKO
Zobacz też odmianę slowa JURKO
Odmiana przez przypadki nazwiska JURKO:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - JURKO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Jurko |
| To jest Jan Jurko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Jurki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Jurki. |
| Celownik (komu?) : Jurce |
| Janowi Jurce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Jurkę |
| Nikt tam nie widział Jana Jurkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Jurką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Jurką. |
| Miejscownik (o kim?) : Jurce |
| Nie rozmawiamy o Janie Jurce. |
| Wołacz (o!): Jurko |
| Mój drogi Janie Jurko. |
Nazwisko kobiety (pani) - JURKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Jurko |
| Autorką artykułu jest Ewa Jurko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Jurko |
| Udałem się po poradę do Ewy Jurko. |
| Celownik (komu?) : Jurko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Jurko. |
| Biernik (kogo?) : Jurko |
| Wszyscy lubią Ewę Jurko. |
| Narzędnik (z kim?) : Jurko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Jurko. |
| Miejscownik (o kim?) : Jurko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Jurko. |
| Wołacz (o!): Jurko |
| Mylisz się Ewo Jurko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - JURKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Jurkowie |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Jurkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Jurków |
| Sprawa Ewy i Jana Jurków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Jurkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Jurkom. |
| Biernik (kogo?) : Jurków |
| Ewę i Jana Jurków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Jurkami |
| Z Ewą i Janem Jurkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Jurkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Jurkach. |
| Wołacz (o!): Jurkowie |
| Ewo i Janie Jurkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - JURKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Jurko |
| To są siostry Ewa i Magda Jurko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Jurko |
| Przed domem Ewy i Magdy Jurko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Jurko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Jurko. |
| Biernik (kogo?) : Jurko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Jurko. |
| Narzędnik (z kim?) : Jurko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Jurko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Jurko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Jurko. |
| Wołacz (o!): Jurko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Jurko! |
Wszystkie odmiany nazwiska JURKO:
Jurko, Jurki, Jurce, Jurkę, Jurką, Jurkowie, Jurków, Jurkom, Jurkami, Jurkach,Zobacz nazwiska podobne do JURKO:
JUREK, JURKIEWICZ, JURKOWSKA, JURCZAK, JURCZYK, JUREWICZ, JURASZEK, JURGA, JURA, JURASZ, JURECZKO, JURCZYŃSKA, JURECKA, JURAK, JURCZUK,
Zobacz podział na sylaby słowa JURKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
JURKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - JURKO