Nazwisko mężczyzny (pan) - KIERKUN |
---|
Mianownik (kto?) : Kierkun |
To jest Jan Kierkun. |
Dopełniacz (kogo?) : Kierkuna |
Na spotkaniu zabrakło Jana Kierkuna. |
Celownik (komu?) : Kierkunowi |
Janowi Kierkunowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Kierkuna |
Nikt tam nie widział Jana Kierkuna. |
Narzędnik (z kim?) : Kierkunem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Kierkunem. |
Miejscownik (o kim?) : Kierkunie |
Nie rozmawiamy o Janie Kierkunie. |
Wołacz (o!): Kierkunie |
Mój drogi Janie Kierkunie. |
Nazwisko kobiety (pani) - KIERKUNNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Kierkun |
Autorką artykułu jest Ewa Kierkun. |
Dopełniacz (kogo?) : Kierkun |
Udałem się po poradę do Ewy Kierkun. |
Celownik (komu?) : Kierkun |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Kierkun. |
Biernik (kogo?) : Kierkun |
Wszyscy lubią Ewę Kierkun. |
Narzędnik (z kim?) : Kierkun |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Kierkun. |
Miejscownik (o kim?) : Kierkun |
Koleżanki plotkowały o Ewie Kierkun. |
Wołacz (o!): Kierkun |
Mylisz się Ewo Kierkun! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KIERKUNRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Kierkunowie, depr. Kierkuny |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Kierkunowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Kierkunów |
Sprawa Ewy i Jana Kierkunów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Kierkunom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Kierkunom. |
Biernik (kogo?) : Kierkunów |
Ewę i Jana Kierkunów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Kierkunami |
Z Ewą i Janem Kierkunami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Kierkunach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Kierkunach. |
Wołacz (o!): Kierkunowie, depr. Kierkuny |
Ewo i Janie Kierkunowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - KIERKUNNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Kierkun |
To są siostry Ewa i Magda Kierkun. |
Dopełniacz (kogo?) : Kierkun |
Przed domem Ewy i Magdy Kierkun doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Kierkun |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Kierkun. |
Biernik (kogo?) : Kierkun |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Kierkun. |
Narzędnik (z kim?) : Kierkun |
Wywiad z Ewą i Magdą Kierkun był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Kierkun |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Kierkun. |
Wołacz (o!): Kierkun |
Dzień dobry Ewo i Magdo Kierkun! |
Zobacz podział na sylaby słowa KIERKUN
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa KIERKUN
Zobacz anagramy i słowa z liter - KIERKUN
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024