Odmiana nazwiska - KNOR
Odmiana przez przypadki nazwiska KNOR:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - KNOR |
|---|
| Mianownik (kto?) : Knor |
| To jest Jan Knor. |
| Dopełniacz (kogo?) : Knora |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Knora. |
| Celownik (komu?) : Knorowi |
| Janowi Knorowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Knora |
| Nikt tam nie widział Jana Knora. |
| Narzędnik (z kim?) : Knorem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Knorem. |
| Miejscownik (o kim?) : Knorze |
| Nie rozmawiamy o Janie Knorze. |
| Wołacz (o!): Knorze |
| Mój drogi Janie Knorze. |
Nazwisko kobiety (pani) - KNORNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Knor |
| Autorką artykułu jest Ewa Knor. |
| Dopełniacz (kogo?) : Knor |
| Udałem się po poradę do Ewy Knor. |
| Celownik (komu?) : Knor |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Knor. |
| Biernik (kogo?) : Knor |
| Wszyscy lubią Ewę Knor. |
| Narzędnik (z kim?) : Knor |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Knor. |
| Miejscownik (o kim?) : Knor |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Knor. |
| Wołacz (o!): Knor |
| Mylisz się Ewo Knor! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KNORRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Knorowie, depr. Knory |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Knorowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Knorów |
| Sprawa Ewy i Jana Knorów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Knorom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Knorom. |
| Biernik (kogo?) : Knorów |
| Ewę i Jana Knorów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Knorami |
| Z Ewą i Janem Knorami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Knorach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Knorach. |
| Wołacz (o!): Knorowie, depr. Knory |
| Ewo i Janie Knorowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - KNORNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Knor |
| To są siostry Ewa i Magda Knor. |
| Dopełniacz (kogo?) : Knor |
| Przed domem Ewy i Magdy Knor doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Knor |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Knor. |
| Biernik (kogo?) : Knor |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Knor. |
| Narzędnik (z kim?) : Knor |
| Wywiad z Ewą i Magdą Knor był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Knor |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Knor. |
| Wołacz (o!): Knor |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Knor! |
Wszystkie odmiany nazwiska KNOR:
Knor, Knora, Knorowi, Knorem, Knorze, Knorowie, Knory, Knorów, Knorom, Knorami, Knorach,Zobacz nazwiska podobne do KNOR:
KNAPIK, KNAP, KNOP, KNAPCZYK, KNOPIK, KNITTER, KNAPEK, KNIEĆ, KNIAŹ, KNYSAK, KNYCH, KNAPIŃSKA, KNOPEK, KNURA, KNAŚ,
Zobacz podział na sylaby słowa KNOR
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
KNOR
Zobacz anagramy i słowa z liter - KNOR