Odmiana nazwiska - KOCHURA
Odmiana przez przypadki nazwiska KOCHURA:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - KOCHURANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kochura |
| To jest Jan Kochura. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kochury |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Kochury. |
| Celownik (komu?) : Kochurze |
| Janowi Kochurze dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Kochurę |
| Nikt tam nie widział Jana Kochurę. |
| Narzędnik (z kim?) : Kochurą |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Kochurą. |
| Miejscownik (o kim?) : Kochurze |
| Nie rozmawiamy o Janie Kochurze. |
| Wołacz (o!): Kochuro |
| Mój drogi Janie Kochuro. |
Nazwisko kobiety (pani) - KOCHURA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kochura |
| Autorką artykułu jest Ewa Kochura. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kochury |
| Udałem się po poradę do Ewy Kochury. |
| Celownik (komu?) : Kochurze |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Kochurze. |
| Biernik (kogo?) : Kochurę |
| Wszyscy lubią Ewę Kochurę. |
| Narzędnik (z kim?) : Kochurą |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Kochurą. |
| Miejscownik (o kim?) : Kochurze |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Kochurze. |
| Wołacz (o!): Kochuro |
| Mylisz się Ewo Kochuro! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KOCHURARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kochurowie, depr. Kochury |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Kochurowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kochurów |
| Sprawa Ewy i Jana Kochurów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Kochurom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Kochurom. |
| Biernik (kogo?) : Kochurów |
| Ewę i Jana Kochurów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Kochurami |
| Z Ewą i Janem Kochurami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Kochurach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Kochurach. |
| Wołacz (o!): Kochurowie, depr. Kochury |
| Ewo i Janie Kochurowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - KOCHURA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kochury |
| To są siostry Ewa i Magda Kochury. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kochur |
| Przed domem Ewy i Magdy Kochur doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Kochurom |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Kochurom. |
| Biernik (kogo?) : Kochury |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Kochury. |
| Narzędnik (z kim?) : Kochurami |
| Wywiad z Ewą i Magdą Kochurami był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Kochurach |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Kochurach. |
| Wołacz (o!): Kochury |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Kochury! |
Wszystkie odmiany nazwiska KOCHURA:
Kochura, Kochury, Kochurze, Kochurę, Kochurą, Kochuro, Kochurowie, Kochurów, Kochurom, Kochurami, Kochurach, Kochur,Zobacz nazwiska podobne do KOCHURA:
KOCHUT, KOCHUTEK, KOCHUBEI, KOCHUROVA, KOCHUKOVA, KOCHUR, KOCHURO, KOCHUBEINYK, KOCHUK, KOCHUROV, KOCHUBIEIEV, KOCHUBYNSKYI, KOCHUIEV,
Zobacz podział na sylaby słowa KOCHURA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
KOCHURA
Zobacz anagramy i słowa z liter - KOCHURA
Wybrane słowo