Odmiana nazwiska - Kochuro
Odmiana przez przypadki nazwiska Kochuro:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - Kochuro |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kochuro |
| To jest Jan Kochuro. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kochuro, Kochura, Kochury, |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Kochuro. |
| Celownik (komu?) : Kochuro, Kochurowi, Kochurze, |
| Janowi Kochuro dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Kochuro, Kochura, Kochurę, |
| Nikt tam nie widział Jana Kochuro. |
| Narzędnik (z kim?) : Kochuro, Kochurem, Kochurą, |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Kochuro. |
| Miejscownik (o kim?) : Kochuro, Kochurze |
| Nie rozmawiamy o Janie Kochuro. |
| Wołacz (o!): Kochuro |
| Mój drogi Janie Kochuro. |
Nazwisko kobiety (pani) - KochuroNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kochuro |
| Autorką artykułu jest Ewa Kochuro. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kochuro |
| Udałem się po poradę do Ewy Kochuro. |
| Celownik (komu?) : Kochuro |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Kochuro. |
| Biernik (kogo?) : Kochuro |
| Wszyscy lubią Ewę Kochuro. |
| Narzędnik (z kim?) : Kochuro |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Kochuro. |
| Miejscownik (o kim?) : Kochuro |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Kochuro. |
| Wołacz (o!): Kochuro |
| Mylisz się Ewo Kochuro! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KochuroRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kochuro, Kochurowie, depr. Kochuro |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Kochuro. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kochuro, Kochurów |
| Sprawa Ewy i Jana Kochuro nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Kochuro, Kochurom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Kochuro. |
| Biernik (kogo?) : Kochuro, Kochurów |
| Ewę i Jana Kochuro uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Kochuro, Kochurami |
| Z Ewą i Janem Kochuro mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Kochuro, Kochurach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Kochuro. |
| Wołacz (o!): Kochuro, Kochurowie, depr. Kochuro |
| Ewo i Janie Kochuro, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - KochuroNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kochuro |
| To są siostry Ewa i Magda Kochuro. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kochuro |
| Przed domem Ewy i Magdy Kochuro doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Kochuro |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Kochuro. |
| Biernik (kogo?) : Kochuro |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Kochuro. |
| Narzędnik (z kim?) : Kochuro |
| Wywiad z Ewą i Magdą Kochuro był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Kochuro |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Kochuro. |
| Wołacz (o!): Kochuro |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Kochuro! |
Wszystkie odmiany nazwiska Kochuro:
Kochuro, Kochura, Kochury, , Kochurowi, Kochurze, Kochurę, Kochurem, Kochurą, Kochurowie, Kochurów, Kochurom, Kochurami, Kochurach,Zobacz nazwiska podobne do Kochuro:
KOCHUT, KOCHUTEK, KOCHUBEI, KOCHURA, KOCHUROVA, KOCHUKOVA, KOCHUR, KOCHUBEINYK, KOCHUK, KOCHUROV, KOCHUBIEIEV, KOCHUBYNSKYI, KOCHUIEV,
Zobacz podział na sylaby słowa Kochuro
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
Kochuro
Zobacz anagramy i słowa z liter - Kochuro