Odmiana nazwiska - KOUR
Odmiana przez przypadki nazwiska KOUR:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - KOUR |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kour |
| To jest Jan Kour. |
| Dopełniacz (kogo?) : Koura |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Koura. |
| Celownik (komu?) : Kourowi |
| Janowi Kourowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Koura |
| Nikt tam nie widział Jana Koura. |
| Narzędnik (z kim?) : Kourem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Kourem. |
| Miejscownik (o kim?) : Kourze |
| Nie rozmawiamy o Janie Kourze. |
| Wołacz (o!): Kourze |
| Mój drogi Janie Kourze. |
Nazwisko kobiety (pani) - KOURNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kour |
| Autorką artykułu jest Ewa Kour. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kour |
| Udałem się po poradę do Ewy Kour. |
| Celownik (komu?) : Kour |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Kour. |
| Biernik (kogo?) : Kour |
| Wszyscy lubią Ewę Kour. |
| Narzędnik (z kim?) : Kour |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Kour. |
| Miejscownik (o kim?) : Kour |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Kour. |
| Wołacz (o!): Kour |
| Mylisz się Ewo Kour! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KOURRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kourowie, depr. Koury |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Kourowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kourów |
| Sprawa Ewy i Jana Kourów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Kourom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Kourom. |
| Biernik (kogo?) : Kourów |
| Ewę i Jana Kourów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Kourami |
| Z Ewą i Janem Kourami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Kourach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Kourach. |
| Wołacz (o!): Kourowie, depr. Koury |
| Ewo i Janie Kourowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - KOURNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kour |
| To są siostry Ewa i Magda Kour. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kour |
| Przed domem Ewy i Magdy Kour doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Kour |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Kour. |
| Biernik (kogo?) : Kour |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Kour. |
| Narzędnik (z kim?) : Kour |
| Wywiad z Ewą i Magdą Kour był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Kour |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Kour. |
| Wołacz (o!): Kour |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Kour! |
Wszystkie odmiany nazwiska KOUR:
Kour, Koura, Kourowi, Kourem, Kourze, Kourowie, Koury, Kourów, Kourom, Kourami, Kourach,Zobacz nazwiska podobne do KOUR:
KOWALSKA, KOWALCZYK, KOZŁOWSKA, KOŁODZIEJ, KOZAK, KOWALEWSKA, KONIECZNA, KOZIOŁ, KOWALIK, KOŁODZIEJCZYK, KOPEĆ, KOT, KOWAL, KOSIŃSKA, KOZIEŁ,
Zobacz podział na sylaby słowa KOUR
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
KOUR
Zobacz anagramy i słowa z liter - KOUR
Wybrane słowo