Odmiana nazwiska - KRENKE
Odmiana przez przypadki nazwiska KRENKE:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - KRENKE |
|---|
| Mianownik (kto?) : Krenke |
| To jest Jan Krenke. |
| Dopełniacz (kogo?) : Krenkego |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Krenkego. |
| Celownik (komu?) : Krenkemu |
| Janowi Krenkemu dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Krenkego |
| Nikt tam nie widział Jana Krenkego. |
| Narzędnik (z kim?) : Krenkem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Krenkem. |
| Miejscownik (o kim?) : Krenkem |
| Nie rozmawiamy o Janie Krenkem. |
| Wołacz (o!): Krenke |
| Mój drogi Janie Krenke. |
Nazwisko kobiety (pani) - KRENKENazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Krenke |
| Autorką artykułu jest Ewa Krenke. |
| Dopełniacz (kogo?) : Krenke |
| Udałem się po poradę do Ewy Krenke. |
| Celownik (komu?) : Krenke |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Krenke. |
| Biernik (kogo?) : Krenke |
| Wszyscy lubią Ewę Krenke. |
| Narzędnik (z kim?) : Krenke |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Krenke. |
| Miejscownik (o kim?) : Krenke |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Krenke. |
| Wołacz (o!): Krenke |
| Mylisz się Ewo Krenke! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KRENKERównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Krenkowie, depr. Krenke |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Krenkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Krenków |
| Sprawa Ewy i Jana Krenków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Krenkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Krenkom. |
| Biernik (kogo?) : Krenków |
| Ewę i Jana Krenków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Krenkami |
| Z Ewą i Janem Krenkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Krenkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Krenkach. |
| Wołacz (o!): Krenkowie, depr. Krenke |
| Ewo i Janie Krenkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - KRENKENazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Krenke |
| To są siostry Ewa i Magda Krenke. |
| Dopełniacz (kogo?) : Krenke |
| Przed domem Ewy i Magdy Krenke doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Krenke |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Krenke. |
| Biernik (kogo?) : Krenke |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Krenke. |
| Narzędnik (z kim?) : Krenke |
| Wywiad z Ewą i Magdą Krenke był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Krenke |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Krenke. |
| Wołacz (o!): Krenke |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Krenke! |
Wszystkie odmiany nazwiska KRENKE:
Krenke, Krenkego, Krenkemu, Krenkem, Krenkowie, Krenków, Krenkom, Krenkami, Krenkach,Zobacz nazwiska podobne do KRENKE:
KRENC, KRENZ, KRENSKA, KRENT, KRENCA, KRENCZYK, KRENTUSZ, KRENZEL, KRENTOWSKA, KRENTOSZ, KRENSEL, KRENGIEL, KRENICH, KRENTORZ, KRENTZ,
Zobacz podział na sylaby słowa KRENKE
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
KRENKE
Zobacz anagramy i słowa z liter - KRENKE
Wybrane słowozmiąćczasownik dokonanyodmiany:
zmięto, zmięłyśmy, zmięłyście, zmięłybyśmy, zmięłybyście, zmięłyby, zmięły, zmięłoby, zmięło, zmięłaś, zmięłam, ,...