Odmiana nazwiska - KUBA
Odmiana przez przypadki nazwiska KUBA:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - KUBANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kuba |
| To jest Jan Kuba. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kuby |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Kuby. |
| Celownik (komu?) : Kubie |
| Janowi Kubie dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Kubę |
| Nikt tam nie widział Jana Kubę. |
| Narzędnik (z kim?) : Kubą |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Kubą. |
| Miejscownik (o kim?) : Kubie |
| Nie rozmawiamy o Janie Kubie. |
| Wołacz (o!): Kubo |
| Mój drogi Janie Kubo. |
Nazwisko kobiety (pani) - KUBA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kuba |
| Autorką artykułu jest Ewa Kuba. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kuby |
| Udałem się po poradę do Ewy Kuby. |
| Celownik (komu?) : Kubie |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Kubie. |
| Biernik (kogo?) : Kubę |
| Wszyscy lubią Ewę Kubę. |
| Narzędnik (z kim?) : Kubą |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Kubą. |
| Miejscownik (o kim?) : Kubie |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Kubie. |
| Wołacz (o!): Kubo |
| Mylisz się Ewo Kubo! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KUBARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kubowie, depr. Kuby |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Kubowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kubów |
| Sprawa Ewy i Jana Kubów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Kubom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Kubom. |
| Biernik (kogo?) : Kubów |
| Ewę i Jana Kubów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Kubami |
| Z Ewą i Janem Kubami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Kubach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Kubach. |
| Wołacz (o!): Kubowie, depr. Kuby |
| Ewo i Janie Kubowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - KUBA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kuby |
| To są siostry Ewa i Magda Kuby. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kub |
| Przed domem Ewy i Magdy Kub doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Kubom |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Kubom. |
| Biernik (kogo?) : Kuby |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Kuby. |
| Narzędnik (z kim?) : Kubami |
| Wywiad z Ewą i Magdą Kubami był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Kubach |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Kubach. |
| Wołacz (o!): Kuby |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Kuby! |
Wszystkie odmiany nazwiska KUBA:
Kuba, Kuby, Kubie, Kubę, Kubą, Kubo, Kubowie, Kubów, Kubom, Kubami, Kubach, Kub,Zobacz nazwiska podobne do KUBA:
KUCHARSKA, KUBIAK, KUREK, KUROWSKA, KUCZYŃSKA, KUBICKA, KULESZA, KUJAWA, KUŚ, KULIK, KUCHARCZYK, KUBIK, KULA, KUBACKA, KUBICA,
Zobacz podział na sylaby słowa KUBA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
KUBA
Zobacz anagramy i słowa z liter - KUBA
Wybrane słowozmiąćczasownik dokonanyodmiany:
zmięto, zmięłyśmy, zmięłyście, zmięłybyśmy, zmięłybyście, zmięłyby, zmięły, zmięłoby, zmięło, zmięłaś, zmięłam, ,...