Nazwisko mężczyzny (pan) - KUHRKE |
---|
Mianownik (kto?) : Kuhrke |
To jest Jan Kuhrke. |
Dopełniacz (kogo?) : Kuhrkego |
Na spotkaniu zabrakło Jana Kuhrkego. |
Celownik (komu?) : Kuhrkemu |
Janowi Kuhrkemu dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Kuhrkego |
Nikt tam nie widział Jana Kuhrkego. |
Narzędnik (z kim?) : Kuhrkem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Kuhrkem. |
Miejscownik (o kim?) : Kuhrkem |
Nie rozmawiamy o Janie Kuhrkem. |
Wołacz (o!): Kuhrke |
Mój drogi Janie Kuhrke. |
Nazwisko kobiety (pani) - KUHRKENazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Kuhrke |
Autorką artykułu jest Ewa Kuhrke. |
Dopełniacz (kogo?) : Kuhrke |
Udałem się po poradę do Ewy Kuhrke. |
Celownik (komu?) : Kuhrke |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Kuhrke. |
Biernik (kogo?) : Kuhrke |
Wszyscy lubią Ewę Kuhrke. |
Narzędnik (z kim?) : Kuhrke |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Kuhrke. |
Miejscownik (o kim?) : Kuhrke |
Koleżanki plotkowały o Ewie Kuhrke. |
Wołacz (o!): Kuhrke |
Mylisz się Ewo Kuhrke! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KUHRKERównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Kuhrkowie, depr. Kuhrke |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Kuhrkowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Kuhrków |
Sprawa Ewy i Jana Kuhrków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Kuhrkom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Kuhrkom. |
Biernik (kogo?) : Kuhrków |
Ewę i Jana Kuhrków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Kuhrkami |
Z Ewą i Janem Kuhrkami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Kuhrkach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Kuhrkach. |
Wołacz (o!): Kuhrkowie, depr. Kuhrke |
Ewo i Janie Kuhrkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - KUHRKENazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Kuhrke |
To są siostry Ewa i Magda Kuhrke. |
Dopełniacz (kogo?) : Kuhrke |
Przed domem Ewy i Magdy Kuhrke doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Kuhrke |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Kuhrke. |
Biernik (kogo?) : Kuhrke |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Kuhrke. |
Narzędnik (z kim?) : Kuhrke |
Wywiad z Ewą i Magdą Kuhrke był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Kuhrke |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Kuhrke. |
Wołacz (o!): Kuhrke |
Dzień dobry Ewo i Magdo Kuhrke! |
Zobacz podział na sylaby słowa KUHRKE
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa KUHRKE
Zobacz anagramy i słowa z liter - KUHRKE
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024