Odmiana nazwiska - KULKO
Zobacz też odmianę slowa KULKO
Odmiana przez przypadki nazwiska KULKO:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - KULKO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kulko |
| To jest Jan Kulko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kulki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Kulki. |
| Celownik (komu?) : Kulce |
| Janowi Kulce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Kulkę |
| Nikt tam nie widział Jana Kulkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Kulką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Kulką. |
| Miejscownik (o kim?) : Kulce |
| Nie rozmawiamy o Janie Kulce. |
| Wołacz (o!): Kulko |
| Mój drogi Janie Kulko. |
Nazwisko kobiety (pani) - KULKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kulko |
| Autorką artykułu jest Ewa Kulko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kulko |
| Udałem się po poradę do Ewy Kulko. |
| Celownik (komu?) : Kulko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Kulko. |
| Biernik (kogo?) : Kulko |
| Wszyscy lubią Ewę Kulko. |
| Narzędnik (z kim?) : Kulko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Kulko. |
| Miejscownik (o kim?) : Kulko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Kulko. |
| Wołacz (o!): Kulko |
| Mylisz się Ewo Kulko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KULKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kulkowie, depr. Kulki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Kulkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kulków |
| Sprawa Ewy i Jana Kulków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Kulkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Kulkom. |
| Biernik (kogo?) : Kulków |
| Ewę i Jana Kulków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Kulkami |
| Z Ewą i Janem Kulkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Kulkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Kulkach. |
| Wołacz (o!): Kulkowie, depr. Kulki |
| Ewo i Janie Kulkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - KULKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kulko |
| To są siostry Ewa i Magda Kulko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kulko |
| Przed domem Ewy i Magdy Kulko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Kulko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Kulko. |
| Biernik (kogo?) : Kulko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Kulko. |
| Narzędnik (z kim?) : Kulko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Kulko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Kulko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Kulko. |
| Wołacz (o!): Kulko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Kulko! |
Wszystkie odmiany nazwiska KULKO:
Kulko, Kulki, Kulce, Kulkę, Kulką, Kulkowie, Kulków, Kulkom, Kulkami, Kulkach,Zobacz nazwiska podobne do KULKO:
KULESZA, KULIK, KULA, KULIG, KULIŃSKA, KULPA, KULIKOWSKA, KULAS, KULIGOWSKA, KULCZYCKA, KULKA, KULCZYŃSKA, KULAK, KULAWIK, KULIŚ,
Zobacz podział na sylaby słowa KULKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
KULKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - KULKO
Wybrane słowo