Odmiana nazwiska - KURKUS
Odmiana przez przypadki nazwiska KURKUS:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - KURKUS |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kurkus |
| To jest Jan Kurkus. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kurkusa |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Kurkusa. |
| Celownik (komu?) : Kurkusowi |
| Janowi Kurkusowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Kurkusa |
| Nikt tam nie widział Jana Kurkusa. |
| Narzędnik (z kim?) : Kurkusem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Kurkusem. |
| Miejscownik (o kim?) : Kurkusie |
| Nie rozmawiamy o Janie Kurkusie. |
| Wołacz (o!): Kurkusie |
| Mój drogi Janie Kurkusie. |
Nazwisko kobiety (pani) - KURKUSNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kurkus |
| Autorką artykułu jest Ewa Kurkus. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kurkus |
| Udałem się po poradę do Ewy Kurkus. |
| Celownik (komu?) : Kurkus |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Kurkus. |
| Biernik (kogo?) : Kurkus |
| Wszyscy lubią Ewę Kurkus. |
| Narzędnik (z kim?) : Kurkus |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Kurkus. |
| Miejscownik (o kim?) : Kurkus |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Kurkus. |
| Wołacz (o!): Kurkus |
| Mylisz się Ewo Kurkus! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KURKUSRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kurkusowie, depr. Kurkusy |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Kurkusowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kurkusów |
| Sprawa Ewy i Jana Kurkusów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Kurkusom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Kurkusom. |
| Biernik (kogo?) : Kurkusów |
| Ewę i Jana Kurkusów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Kurkusami |
| Z Ewą i Janem Kurkusami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Kurkusach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Kurkusach. |
| Wołacz (o!): Kurkusowie, depr. Kurkusy |
| Ewo i Janie Kurkusowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - KURKUSNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Kurkus |
| To są siostry Ewa i Magda Kurkus. |
| Dopełniacz (kogo?) : Kurkus |
| Przed domem Ewy i Magdy Kurkus doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Kurkus |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Kurkus. |
| Biernik (kogo?) : Kurkus |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Kurkus. |
| Narzędnik (z kim?) : Kurkus |
| Wywiad z Ewą i Magdą Kurkus był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Kurkus |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Kurkus. |
| Wołacz (o!): Kurkus |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Kurkus! |
Wszystkie odmiany nazwiska KURKUS:
Kurkus, Kurkusa, Kurkusowi, Kurkusem, Kurkusie, Kurkusowie, Kurkusy, Kurkusów, Kurkusom, Kurkusami, Kurkusach,Zobacz nazwiska podobne do KURKUS:
KURKOWSKA, KURKIEWICZ, KURKA, KURKOWIAK, KURKIEREWICZ, KURKO, KURKOWICZ, KURKAREWICZ, KURKUL, KURKIANIEC, KURKIN, KURKEREWICZ, KURKOWSKI, KURKLIŃSKA, KURKOFKA,
Zobacz podział na sylaby słowa KURKUS
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
KURKUS
Zobacz anagramy i słowa z liter - KURKUS
Wybrane słowouczyćczasownik niedokonanyodmiany:
uczże, uczysz, uczymy, uczyłyśmy, uczyłyście, uczyłybyśmy, uczyłybyście, uczyłyby, uczyły, uczyłoby, uczyło, ,...