Nazwisko mężczyzny (pan) - Kumke |
---|
Mianownik (kto?) : Kumke |
To jest Jan Kumke. |
Dopełniacz (kogo?) : Kumkego |
Na spotkaniu zabrakło Jana Kumkego. |
Celownik (komu?) : Kumkemu |
Janowi Kumkemu dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Kumkego |
Nikt tam nie widział Jana Kumkego. |
Narzędnik (z kim?) : Kumkem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Kumkem. |
Miejscownik (o kim?) : Kumkem |
Nie rozmawiamy o Janie Kumkem. |
Wołacz (o!): Kumke |
Mój drogi Janie Kumke. |
Nazwisko kobiety (pani) - KumkeNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Kumke |
Autorką artykułu jest Ewa Kumke. |
Dopełniacz (kogo?) : Kumke |
Udałem się po poradę do Ewy Kumke. |
Celownik (komu?) : Kumke |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Kumke. |
Biernik (kogo?) : Kumke |
Wszyscy lubią Ewę Kumke. |
Narzędnik (z kim?) : Kumke |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Kumke. |
Miejscownik (o kim?) : Kumke |
Koleżanki plotkowały o Ewie Kumke. |
Wołacz (o!): Kumke |
Mylisz się Ewo Kumke! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KumkeRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Kumkowie, depr. Kumke |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Kumkowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Kumków |
Sprawa Ewy i Jana Kumków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Kumkom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Kumkom. |
Biernik (kogo?) : Kumków |
Ewę i Jana Kumków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Kumkami |
Z Ewą i Janem Kumkami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Kumkach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Kumkach. |
Wołacz (o!): Kumkowie, depr. Kumke |
Ewo i Janie Kumkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - KumkeNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Kumke |
To są siostry Ewa i Magda Kumke. |
Dopełniacz (kogo?) : Kumke |
Przed domem Ewy i Magdy Kumke doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Kumke |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Kumke. |
Biernik (kogo?) : Kumke |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Kumke. |
Narzędnik (z kim?) : Kumke |
Wywiad z Ewą i Magdą Kumke był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Kumke |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Kumke. |
Wołacz (o!): Kumke |
Dzień dobry Ewo i Magdo Kumke! |
Zobacz podział na sylaby słowa Kumke
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa Kumke
Zobacz anagramy i słowa z liter - Kumke
Wybrane słowokolatorrzeczownikrodzaj:
męski osobowyodmiany:
kolatorom, kolatorami, kolatorach, kolatora, kolatorowi, kolatorem, kolatorze, kolatorowie, kolatorzy, kolatory, kolatorów, ,...
eOdmiany.pl ©2024