Nazwisko mężczyzny (pan) - KĄKUL |
---|
Mianownik (kto?) : Kąkul |
To jest Jan Kąkul. |
Dopełniacz (kogo?) : Kąkula |
Na spotkaniu zabrakło Jana Kąkula. |
Celownik (komu?) : Kąkulowi |
Janowi Kąkulowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Kąkula |
Nikt tam nie widział Jana Kąkula. |
Narzędnik (z kim?) : Kąkulem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Kąkulem. |
Miejscownik (o kim?) : Kąkulu |
Nie rozmawiamy o Janie Kąkulu. |
Wołacz (o!): Kąkulu |
Mój drogi Janie Kąkulu. |
Nazwisko kobiety (pani) - KĄKULNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Kąkul |
Autorką artykułu jest Ewa Kąkul. |
Dopełniacz (kogo?) : Kąkul |
Udałem się po poradę do Ewy Kąkul. |
Celownik (komu?) : Kąkul |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Kąkul. |
Biernik (kogo?) : Kąkul |
Wszyscy lubią Ewę Kąkul. |
Narzędnik (z kim?) : Kąkul |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Kąkul. |
Miejscownik (o kim?) : Kąkul |
Koleżanki plotkowały o Ewie Kąkul. |
Wołacz (o!): Kąkul |
Mylisz się Ewo Kąkul! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - KĄKULRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Kąkulowie, depr. Kąkule |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Kąkulowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Kąkulów |
Sprawa Ewy i Jana Kąkulów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Kąkulom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Kąkulom. |
Biernik (kogo?) : Kąkulów |
Ewę i Jana Kąkulów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Kąkulami |
Z Ewą i Janem Kąkulami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Kąkulach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Kąkulach. |
Wołacz (o!): Kąkulowie, depr. Kąkule |
Ewo i Janie Kąkulowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - KĄKULNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Kąkul |
To są siostry Ewa i Magda Kąkul. |
Dopełniacz (kogo?) : Kąkul |
Przed domem Ewy i Magdy Kąkul doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Kąkul |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Kąkul. |
Biernik (kogo?) : Kąkul |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Kąkul. |
Narzędnik (z kim?) : Kąkul |
Wywiad z Ewą i Magdą Kąkul był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Kąkul |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Kąkul. |
Wołacz (o!): Kąkul |
Dzień dobry Ewo i Magdo Kąkul! |
Zobacz podział na sylaby słowa KĄKUL
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa KĄKUL
Zobacz anagramy i słowa z liter - KĄKUL
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024