Nazwisko mężczyzny (pan) - MANTURO |
---|
Mianownik (kto?) : Manturo |
To jest Jan Manturo. |
Dopełniacz (kogo?) : Manturo, Mantura, Mantury, |
Na spotkaniu zabrakło Jana Manturo. |
Celownik (komu?) : Manturo, Manturowi, Manturze, |
Janowi Manturo dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Manturo, Mantura, Manturę, |
Nikt tam nie widział Jana Manturo. |
Narzędnik (z kim?) : Manturo, Manturem, Manturą, |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Manturo. |
Miejscownik (o kim?) : Manturo, Manturze |
Nie rozmawiamy o Janie Manturo. |
Wołacz (o!): Manturo |
Mój drogi Janie Manturo. |
Nazwisko kobiety (pani) - MANTURONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Manturo |
Autorką artykułu jest Ewa Manturo. |
Dopełniacz (kogo?) : Manturo |
Udałem się po poradę do Ewy Manturo. |
Celownik (komu?) : Manturo |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Manturo. |
Biernik (kogo?) : Manturo |
Wszyscy lubią Ewę Manturo. |
Narzędnik (z kim?) : Manturo |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Manturo. |
Miejscownik (o kim?) : Manturo |
Koleżanki plotkowały o Ewie Manturo. |
Wołacz (o!): Manturo |
Mylisz się Ewo Manturo! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - MANTURORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Manturo, Manturowie, depr. Manturo |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Manturo. |
Dopełniacz (kogo?) : Manturo, Manturów |
Sprawa Ewy i Jana Manturo nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Manturo, Manturom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Manturo. |
Biernik (kogo?) : Manturo, Manturów |
Ewę i Jana Manturo uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Manturo, Manturami |
Z Ewą i Janem Manturo mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Manturo, Manturach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Manturo. |
Wołacz (o!): Manturo, Manturowie, depr. Manturo |
Ewo i Janie Manturo, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - MANTURONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Manturo |
To są siostry Ewa i Magda Manturo. |
Dopełniacz (kogo?) : Manturo |
Przed domem Ewy i Magdy Manturo doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Manturo |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Manturo. |
Biernik (kogo?) : Manturo |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Manturo. |
Narzędnik (z kim?) : Manturo |
Wywiad z Ewą i Magdą Manturo był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Manturo |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Manturo. |
Wołacz (o!): Manturo |
Dzień dobry Ewo i Magdo Manturo! |
Zobacz podział na sylaby słowa MANTURO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa MANTURO
Zobacz anagramy i słowa z liter - MANTURO
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024