Odmiana nazwiska - MARCINKE
Odmiana przez przypadki nazwiska MARCINKE:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - MARCINKE |
|---|
| Mianownik (kto?) : Marcinke |
| To jest Jan Marcinke. |
| Dopełniacz (kogo?) : Marcinkego |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Marcinkego. |
| Celownik (komu?) : Marcinkemu |
| Janowi Marcinkemu dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Marcinkego |
| Nikt tam nie widział Jana Marcinkego. |
| Narzędnik (z kim?) : Marcinkem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Marcinkem. |
| Miejscownik (o kim?) : Marcinkem |
| Nie rozmawiamy o Janie Marcinkem. |
| Wołacz (o!): Marcinke |
| Mój drogi Janie Marcinke. |
Nazwisko kobiety (pani) - MARCINKENazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Marcinke |
| Autorką artykułu jest Ewa Marcinke. |
| Dopełniacz (kogo?) : Marcinke |
| Udałem się po poradę do Ewy Marcinke. |
| Celownik (komu?) : Marcinke |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Marcinke. |
| Biernik (kogo?) : Marcinke |
| Wszyscy lubią Ewę Marcinke. |
| Narzędnik (z kim?) : Marcinke |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Marcinke. |
| Miejscownik (o kim?) : Marcinke |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Marcinke. |
| Wołacz (o!): Marcinke |
| Mylisz się Ewo Marcinke! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - MARCINKERównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Marcinkowie, depr. Marcinke |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Marcinkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Marcinków |
| Sprawa Ewy i Jana Marcinków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Marcinkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Marcinkom. |
| Biernik (kogo?) : Marcinków |
| Ewę i Jana Marcinków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Marcinkami |
| Z Ewą i Janem Marcinkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Marcinkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Marcinkach. |
| Wołacz (o!): Marcinkowie, depr. Marcinke |
| Ewo i Janie Marcinkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - MARCINKENazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Marcinke |
| To są siostry Ewa i Magda Marcinke. |
| Dopełniacz (kogo?) : Marcinke |
| Przed domem Ewy i Magdy Marcinke doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Marcinke |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Marcinke. |
| Biernik (kogo?) : Marcinke |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Marcinke. |
| Narzędnik (z kim?) : Marcinke |
| Wywiad z Ewą i Magdą Marcinke był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Marcinke |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Marcinke. |
| Wołacz (o!): Marcinke |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Marcinke! |
Wszystkie odmiany nazwiska MARCINKE:
Marcinke, Marcinkego, Marcinkemu, Marcinkem, Marcinkowie, Marcinków, Marcinkom, Marcinkami, Marcinkach,Zobacz nazwiska podobne do MARCINKE:
MARCINIAK, MARCINKOWSKA, MARCINKIEWICZ, MARCINEK, MARCINOWSKA, MARCINIEC, MARCINIUK, MARCINISZYN, MARCINÓW, MARCINKÓW, MARCINIK, MARCINOWICZ, MARCINCZAK, MARCINKO, MARCINIEWICZ,
Zobacz podział na sylaby słowa MARCINKE
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
MARCINKE
Zobacz synonimy słowa MARCINKE
Zobacz anagramy i słowa z liter - MARCINKE
Wybrane słowo