Odmiana nazwiska - MARCULA

Odmiana przez przypadki nazwiska MARCULA:

 nazwisko mężczyzny  nazwisko kobiety  nazwisko małżeństwa  nazwisko kobiet

Nazwisko mężczyzny (pan) - MARCULA

Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski.
Mianownik (kto?) :  Marcula
To jest Jan Marcula.
Dopełniacz (kogo?) :  Marculi
Na spotkaniu zabrakło Jana Marculi.
Celownik (komu?) :  Marculi
Janowi Marculi dostarczono dwie przesyłki.
Biernik (kogo?) :  Marculę
Nikt tam nie widział Jana Marculę.
Narzędnik (z kim?) :  Marculą
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Marculą.
Miejscownik (o kim?) :  Marculi
Nie rozmawiamy o Janie Marculi.
Wołacz (o!):   Marculo
Mój drogi Janie Marculo.

Nazwisko kobiety (pani) - MARCULA

Mianownik (kto?) :  Marcula
Autorką artykułu jest Ewa Marcula.
Dopełniacz (kogo?) :  Marculi
Udałem się po poradę do Ewy Marculi.
Celownik (komu?) :  Marculi
Nie mogliśmy zaufać Ewie Marculi.
Biernik (kogo?) :  Marculę
Wszyscy lubią Ewę Marculę.
Narzędnik (z kim?) :  Marculą
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Marculą.
Miejscownik (o kim?) :  Marculi
Koleżanki plotkowały o Ewie Marculi.
Wołacz (o!):   Marculo
Mylisz się Ewo Marculo!

Nazwisko małżeństwa (państwo) - MARCULA

Również grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie.
Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski.
Mianownik (kto?) :  Marculowie, depr. Marcule
Konkurs wygrali Ewa i Jan Marculowie.
Dopełniacz (kogo?) :  Marculów
Sprawa Ewy i Jana Marculów nie była interesująca.
Celownik (komu?) :  Marculom
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Marculom.
Biernik (kogo?) :  Marculów
Ewę i Jana Marculów uhonorowano tytułem "Para Roku".
Narzędnik (z kim?) :  Marculami
Z Ewą i Janem Marculami mamy wspólne zdjęcia.
Miejscownik (o kim?) :  Marculach
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Marculach.
Wołacz (o!):   Marculowie, depr. Marcule
Ewo i Janie Marculowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia.

Nazwisko kobiet (siostry, panie) - MARCULA

Mianownik (kto?) :  Marcule
To są siostry Ewa i Magda Marcule.
Dopełniacz (kogo?) :  Marculi, Marcul
Przed domem Ewy i Magdy Marculi doszło do wypadku.
Celownik (komu?) :  Marculom
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Marculom.
Biernik (kogo?) :  Marcule
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Marcule.
Narzędnik (z kim?) :  Marculami
Wywiad z Ewą i Magdą Marculami był bardzo zaskakujący.
Miejscownik (o kim?) :  Marculach
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Marculach.
Wołacz (o!):   Marcule
Dzień dobry Ewo i Magdo Marcule!

Wszystkie odmiany nazwiska MARCULA:

Marcula, Marculi, Marculę, Marculą, Marculo, Marculowie, Marcule, Marculów, Marculom, Marculami, Marculach, Marcul,




Zobacz nazwiska podobne do MARCULA:

MARCULEWICZ, MARCUCH, MARCU, MARCUKIEWICZ, MARCUL, MARCUS, MARCULANIS, MARCUTA, MARCULEAC, MARCUCCI, MARCUN, MARCUSCHAMER, MARCUSSEN, MARCUŃ, MARCUCCIO,


Zobacz co to jest MARCULA

Zobacz podział na sylaby słowa MARCULA

Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa MARCULA

Zobacz synonimy słowa MARCULA

eAnagramy.pl - anagramy i słowa z liter MARCULA Zobacz anagramy i słowa z liter - MARCULA




eOdmiany.pl ©2024