Odmiana nazwiska - MARCUŃ
Odmiana przez przypadki nazwiska MARCUŃ:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - MARCUŃ |
|---|
| Mianownik (kto?) : Marcuń |
| To jest Jan Marcuń. |
| Dopełniacz (kogo?) : Marcunia |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Marcunia. |
| Celownik (komu?) : Marcuniowi |
| Janowi Marcuniowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Marcunia |
| Nikt tam nie widział Jana Marcunia. |
| Narzędnik (z kim?) : Marcuniem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Marcuniem. |
| Miejscownik (o kim?) : Marcuniu |
| Nie rozmawiamy o Janie Marcuniu. |
| Wołacz (o!): Marcuniu |
| Mój drogi Janie Marcuniu. |
Nazwisko kobiety (pani) - MARCUŃNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Marcuń |
| Autorką artykułu jest Ewa Marcuń. |
| Dopełniacz (kogo?) : Marcuń |
| Udałem się po poradę do Ewy Marcuń. |
| Celownik (komu?) : Marcuń |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Marcuń. |
| Biernik (kogo?) : Marcuń |
| Wszyscy lubią Ewę Marcuń. |
| Narzędnik (z kim?) : Marcuń |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Marcuń. |
| Miejscownik (o kim?) : Marcuń |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Marcuń. |
| Wołacz (o!): Marcuń |
| Mylisz się Ewo Marcuń! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - MARCUŃRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Marcuniowie, depr. Marcunie |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Marcuniowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Marcuniów |
| Sprawa Ewy i Jana Marcuniów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Marcuniom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Marcuniom. |
| Biernik (kogo?) : Marcuniów |
| Ewę i Jana Marcuniów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Marcuniami |
| Z Ewą i Janem Marcuniami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Marcuniach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Marcuniach. |
| Wołacz (o!): Marcuniowie, depr. Marcunie |
| Ewo i Janie Marcuniowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - MARCUŃNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Marcuń |
| To są siostry Ewa i Magda Marcuń. |
| Dopełniacz (kogo?) : Marcuń |
| Przed domem Ewy i Magdy Marcuń doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Marcuń |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Marcuń. |
| Biernik (kogo?) : Marcuń |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Marcuń. |
| Narzędnik (z kim?) : Marcuń |
| Wywiad z Ewą i Magdą Marcuń był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Marcuń |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Marcuń. |
| Wołacz (o!): Marcuń |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Marcuń! |
Wszystkie odmiany nazwiska MARCUŃ:
Marcuń, Marcunia, Marcuniowi, Marcuniem, Marcuniu, Marcuniowie, Marcunie, Marcuniów, Marcuniom, Marcuniami, Marcuniach,Zobacz nazwiska podobne do MARCUŃ:
MARCULA, MARCULEWICZ, MARCUCH, MARCU, MARCUKIEWICZ, MARCUL, MARCUS, MARCULANIS, MARCUTA, MARCULEAC, MARCUCCI, MARCUN, MARCUSCHAMER, MARCUSSEN, MARCUCCIO,
Zobacz podział na sylaby słowa MARCUŃ
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
MARCUŃ
Zobacz anagramy i słowa z liter - MARCUŃ
Wybrane słowonagnaćczasownik dokonanyodmiany:
nagnałem, nagnałam, nagnałeś, nagnałaś, nagnał, nagnała, nagnało, nagnaliśmy, nagnałyśmy, nagnaliście, nagnałyście, ,...