Nazwisko mężczyzny (pan) - MARTINKUS |
---|
Mianownik (kto?) : Martinkus |
To jest Jan Martinkus. |
Dopełniacz (kogo?) : Martinkusa |
Na spotkaniu zabrakło Jana Martinkusa. |
Celownik (komu?) : Martinkusowi |
Janowi Martinkusowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Martinkusa |
Nikt tam nie widział Jana Martinkusa. |
Narzędnik (z kim?) : Martinkusem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Martinkusem. |
Miejscownik (o kim?) : Martinkusie |
Nie rozmawiamy o Janie Martinkusie. |
Wołacz (o!): Martinkusie |
Mój drogi Janie Martinkusie. |
Nazwisko kobiety (pani) - MARTINKUSNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Martinkus |
Autorką artykułu jest Ewa Martinkus. |
Dopełniacz (kogo?) : Martinkus |
Udałem się po poradę do Ewy Martinkus. |
Celownik (komu?) : Martinkus |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Martinkus. |
Biernik (kogo?) : Martinkus |
Wszyscy lubią Ewę Martinkus. |
Narzędnik (z kim?) : Martinkus |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Martinkus. |
Miejscownik (o kim?) : Martinkus |
Koleżanki plotkowały o Ewie Martinkus. |
Wołacz (o!): Martinkus |
Mylisz się Ewo Martinkus! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - MARTINKUSRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Martinkusowie, depr. Martinkusy |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Martinkusowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Martinkusów |
Sprawa Ewy i Jana Martinkusów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Martinkusom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Martinkusom. |
Biernik (kogo?) : Martinkusów |
Ewę i Jana Martinkusów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Martinkusami |
Z Ewą i Janem Martinkusami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Martinkusach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Martinkusach. |
Wołacz (o!): Martinkusowie, depr. Martinkusy |
Ewo i Janie Martinkusowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - MARTINKUSNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Martinkus |
To są siostry Ewa i Magda Martinkus. |
Dopełniacz (kogo?) : Martinkus |
Przed domem Ewy i Magdy Martinkus doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Martinkus |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Martinkus. |
Biernik (kogo?) : Martinkus |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Martinkus. |
Narzędnik (z kim?) : Martinkus |
Wywiad z Ewą i Magdą Martinkus był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Martinkus |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Martinkus. |
Wołacz (o!): Martinkus |
Dzień dobry Ewo i Magdo Martinkus! |
Zobacz podział na sylaby słowa MARTINKUS
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa MARTINKUS
Zobacz synonimy słowa MARTINKUS
Zobacz anagramy i słowa z liter - MARTINKUS
Wybrane słowokursantrzeczownikrodzaj:
męski osobowyodmiany:
kursanci, kursancie, kursanta, kursantach, kursantami, kursantem, kursantom, kursantowi, kursantów, kursanty, ,...
eOdmiany.pl ©2024