Nazwisko mężczyzny (pan) - MARTINUS |
|---|
| Mianownik (kto?) : Martinus |
| To jest Jan Martinus. |
| Dopełniacz (kogo?) : Martinusa |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Martinusa. |
| Celownik (komu?) : Martinusowi |
| Janowi Martinusowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Martinusa |
| Nikt tam nie widział Jana Martinusa. |
| Narzędnik (z kim?) : Martinusem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Martinusem. |
| Miejscownik (o kim?) : Martinusie |
| Nie rozmawiamy o Janie Martinusie. |
| Wołacz (o!): Martinusie |
| Mój drogi Janie Martinusie. |
Nazwisko kobiety (pani) - MARTINUSNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Martinus |
| Autorką artykułu jest Ewa Martinus. |
| Dopełniacz (kogo?) : Martinus |
| Udałem się po poradę do Ewy Martinus. |
| Celownik (komu?) : Martinus |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Martinus. |
| Biernik (kogo?) : Martinus |
| Wszyscy lubią Ewę Martinus. |
| Narzędnik (z kim?) : Martinus |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Martinus. |
| Miejscownik (o kim?) : Martinus |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Martinus. |
| Wołacz (o!): Martinus |
| Mylisz się Ewo Martinus! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - MARTINUSRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Martinusowie, depr. Martinusy |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Martinusowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Martinusów |
| Sprawa Ewy i Jana Martinusów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Martinusom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Martinusom. |
| Biernik (kogo?) : Martinusów |
| Ewę i Jana Martinusów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Martinusami |
| Z Ewą i Janem Martinusami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Martinusach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Martinusach. |
| Wołacz (o!): Martinusowie, depr. Martinusy |
| Ewo i Janie Martinusowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - MARTINUSNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Martinus |
| To są siostry Ewa i Magda Martinus. |
| Dopełniacz (kogo?) : Martinus |
| Przed domem Ewy i Magdy Martinus doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Martinus |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Martinus. |
| Biernik (kogo?) : Martinus |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Martinus. |
| Narzędnik (z kim?) : Martinus |
| Wywiad z Ewą i Magdą Martinus był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Martinus |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Martinus. |
| Wołacz (o!): Martinus |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Martinus! |
Zobacz podział na sylaby słowa MARTINUS
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
MARTINUS
Zobacz synonimy słowa MARTINUS
Zobacz anagramy i słowa z liter - MARTINUS
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025