Odmiana nazwiska - MARTKO
Odmiana przez przypadki nazwiska MARTKO:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - MARTKO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Martko |
| To jest Jan Martko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Martki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Martki. |
| Celownik (komu?) : Martce |
| Janowi Martce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Martkę |
| Nikt tam nie widział Jana Martkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Martką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Martką. |
| Miejscownik (o kim?) : Martce |
| Nie rozmawiamy o Janie Martce. |
| Wołacz (o!): Martko |
| Mój drogi Janie Martko. |
Nazwisko kobiety (pani) - MARTKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Martko |
| Autorką artykułu jest Ewa Martko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Martko |
| Udałem się po poradę do Ewy Martko. |
| Celownik (komu?) : Martko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Martko. |
| Biernik (kogo?) : Martko |
| Wszyscy lubią Ewę Martko. |
| Narzędnik (z kim?) : Martko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Martko. |
| Miejscownik (o kim?) : Martko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Martko. |
| Wołacz (o!): Martko |
| Mylisz się Ewo Martko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - MARTKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Martkowie, depr. Martki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Martkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Martków |
| Sprawa Ewy i Jana Martków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Martkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Martkom. |
| Biernik (kogo?) : Martków |
| Ewę i Jana Martków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Martkami |
| Z Ewą i Janem Martkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Martkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Martkach. |
| Wołacz (o!): Martkowie, depr. Martki |
| Ewo i Janie Martkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - MARTKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Martko |
| To są siostry Ewa i Magda Martko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Martko |
| Przed domem Ewy i Magdy Martko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Martko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Martko. |
| Biernik (kogo?) : Martko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Martko. |
| Narzędnik (z kim?) : Martko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Martko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Martko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Martko. |
| Wołacz (o!): Martko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Martko! |
Wszystkie odmiany nazwiska MARTKO:
Martko, Martki, Martce, Martkę, Martką, Martkowie, Martków, Martkom, Martkami, Martkach,Zobacz nazwiska podobne do MARTKO:
MARTYNIUK, MARTYNIAK, MARTYNA, MARTIN, MARTYKA, MARTYNOWICZ, MARTYNOWSKA, MARTYN, MARTYŃSKA, MARTOWICZ, MARTUSZEWSKA, MARTENKA, MARTYNENKO, MARTYNEK, MARTYNÓW,
Zobacz podział na sylaby słowa MARTKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
MARTKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - MARTKO
Wybrane słowo