Nazwisko mężczyzny (pan) - Martko |
---|
Mianownik (kto?) : Martko |
To jest Jan Martko. |
Dopełniacz (kogo?) : Martki |
Na spotkaniu zabrakło Jana Martki. |
Celownik (komu?) : Martce |
Janowi Martce dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Martkę |
Nikt tam nie widział Jana Martkę. |
Narzędnik (z kim?) : Martką |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Martką. |
Miejscownik (o kim?) : Martce |
Nie rozmawiamy o Janie Martce. |
Wołacz (o!): Martko |
Mój drogi Janie Martko. |
Nazwisko kobiety (pani) - MartkoNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Martko |
Autorką artykułu jest Ewa Martko. |
Dopełniacz (kogo?) : Martko |
Udałem się po poradę do Ewy Martko. |
Celownik (komu?) : Martko |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Martko. |
Biernik (kogo?) : Martko |
Wszyscy lubią Ewę Martko. |
Narzędnik (z kim?) : Martko |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Martko. |
Miejscownik (o kim?) : Martko |
Koleżanki plotkowały o Ewie Martko. |
Wołacz (o!): Martko |
Mylisz się Ewo Martko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - MartkoRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Martkowie, depr. Martki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Martkowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Martków |
Sprawa Ewy i Jana Martków nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Martkom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Martkom. |
Biernik (kogo?) : Martków |
Ewę i Jana Martków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Martkami |
Z Ewą i Janem Martkami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Martkach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Martkach. |
Wołacz (o!): Martkowie, depr. Martki |
Ewo i Janie Martkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - MartkoNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Martko |
To są siostry Ewa i Magda Martko. |
Dopełniacz (kogo?) : Martko |
Przed domem Ewy i Magdy Martko doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Martko |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Martko. |
Biernik (kogo?) : Martko |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Martko. |
Narzędnik (z kim?) : Martko |
Wywiad z Ewą i Magdą Martko był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Martko |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Martko. |
Wołacz (o!): Martko |
Dzień dobry Ewo i Magdo Martko! |
Zobacz podział na sylaby słowa Martko
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa Martko
Zobacz anagramy i słowa z liter - Martko
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024