Odmiana nazwiska - MIENKUS
Odmiana przez przypadki nazwiska MIENKUS:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - MIENKUS |
|---|
| Mianownik (kto?) : Mienkus |
| To jest Jan Mienkus. |
| Dopełniacz (kogo?) : Mienkusa |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Mienkusa. |
| Celownik (komu?) : Mienkusowi |
| Janowi Mienkusowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Mienkusa |
| Nikt tam nie widział Jana Mienkusa. |
| Narzędnik (z kim?) : Mienkusem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Mienkusem. |
| Miejscownik (o kim?) : Mienkusie |
| Nie rozmawiamy o Janie Mienkusie. |
| Wołacz (o!): Mienkusie |
| Mój drogi Janie Mienkusie. |
Nazwisko kobiety (pani) - MIENKUSNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Mienkus |
| Autorką artykułu jest Ewa Mienkus. |
| Dopełniacz (kogo?) : Mienkus |
| Udałem się po poradę do Ewy Mienkus. |
| Celownik (komu?) : Mienkus |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Mienkus. |
| Biernik (kogo?) : Mienkus |
| Wszyscy lubią Ewę Mienkus. |
| Narzędnik (z kim?) : Mienkus |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Mienkus. |
| Miejscownik (o kim?) : Mienkus |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Mienkus. |
| Wołacz (o!): Mienkus |
| Mylisz się Ewo Mienkus! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - MIENKUSRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Mienkusowie, depr. Mienkusy |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Mienkusowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Mienkusów |
| Sprawa Ewy i Jana Mienkusów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Mienkusom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Mienkusom. |
| Biernik (kogo?) : Mienkusów |
| Ewę i Jana Mienkusów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Mienkusami |
| Z Ewą i Janem Mienkusami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Mienkusach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Mienkusach. |
| Wołacz (o!): Mienkusowie, depr. Mienkusy |
| Ewo i Janie Mienkusowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - MIENKUSNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Mienkus |
| To są siostry Ewa i Magda Mienkus. |
| Dopełniacz (kogo?) : Mienkus |
| Przed domem Ewy i Magdy Mienkus doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Mienkus |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Mienkus. |
| Biernik (kogo?) : Mienkus |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Mienkus. |
| Narzędnik (z kim?) : Mienkus |
| Wywiad z Ewą i Magdą Mienkus był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Mienkus |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Mienkus. |
| Wołacz (o!): Mienkus |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Mienkus! |
Wszystkie odmiany nazwiska MIENKUS:
Mienkus, Mienkusa, Mienkusowi, Mienkusem, Mienkusie, Mienkusowie, Mienkusy, Mienkusów, Mienkusom, Mienkusami, Mienkusach,Zobacz nazwiska podobne do MIENKUS:
MIENKINA, MIENKOTTA, MIENKOTA, MIENKIEWICZ, MIENKO,
Zobacz podział na sylaby słowa MIENKUS
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
MIENKUS
Zobacz anagramy i słowa z liter - MIENKUS