Odmiana nazwiska - MIEŃKO
Odmiana przez przypadki nazwiska MIEŃKO:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - MIEŃKO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Mieńko |
| To jest Jan Mieńko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Mieńki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Mieńki. |
| Celownik (komu?) : Mieńce |
| Janowi Mieńce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Mieńkę |
| Nikt tam nie widział Jana Mieńkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Mieńką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Mieńką. |
| Miejscownik (o kim?) : Mieńce |
| Nie rozmawiamy o Janie Mieńce. |
| Wołacz (o!): Mieńko |
| Mój drogi Janie Mieńko. |
Nazwisko kobiety (pani) - MIEŃKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Mieńko |
| Autorką artykułu jest Ewa Mieńko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Mieńko |
| Udałem się po poradę do Ewy Mieńko. |
| Celownik (komu?) : Mieńko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Mieńko. |
| Biernik (kogo?) : Mieńko |
| Wszyscy lubią Ewę Mieńko. |
| Narzędnik (z kim?) : Mieńko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Mieńko. |
| Miejscownik (o kim?) : Mieńko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Mieńko. |
| Wołacz (o!): Mieńko |
| Mylisz się Ewo Mieńko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - MIEŃKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Mieńkowie, depr. Mieńki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Mieńkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Mieńków |
| Sprawa Ewy i Jana Mieńków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Mieńkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Mieńkom. |
| Biernik (kogo?) : Mieńków |
| Ewę i Jana Mieńków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Mieńkami |
| Z Ewą i Janem Mieńkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Mieńkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Mieńkach. |
| Wołacz (o!): Mieńkowie, depr. Mieńki |
| Ewo i Janie Mieńkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - MIEŃKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Mieńko |
| To są siostry Ewa i Magda Mieńko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Mieńko |
| Przed domem Ewy i Magdy Mieńko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Mieńko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Mieńko. |
| Biernik (kogo?) : Mieńko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Mieńko. |
| Narzędnik (z kim?) : Mieńko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Mieńko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Mieńko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Mieńko. |
| Wołacz (o!): Mieńko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Mieńko! |
Wszystkie odmiany nazwiska MIEŃKO:
Mieńko, Mieńki, Mieńce, Mieńkę, Mieńką, Mieńkowie, Mieńków, Mieńkom, Mieńkami, Mieńkach,Zobacz nazwiska podobne do MIEŃKO:
MIEŃKOWSKA, ŻMIEŃKO, MIEŃCIUK, MIEŃSKA, MIEŃCIEL, SIEMIEŃKO, MIEŃCZEJ, MIEŃCZKOWSKA, MIEŃCZUK, MIEŃKOWSKI, MIEŃSKI, MIEŃCZKOWSKI, MIEŃKO-BARCZYŃSKA, MIEŃKO-BARCZYŃSKI,
Zobacz podział na sylaby słowa MIEŃKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
MIEŃKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - MIEŃKO