Odmiana nazwiska - MIURA
Odmiana przez przypadki nazwiska MIURA:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - MIURANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Miura |
| To jest Jan Miura. |
| Dopełniacz (kogo?) : Miury |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Miury. |
| Celownik (komu?) : Miurze |
| Janowi Miurze dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Miurę |
| Nikt tam nie widział Jana Miurę. |
| Narzędnik (z kim?) : Miurą |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Miurą. |
| Miejscownik (o kim?) : Miurze |
| Nie rozmawiamy o Janie Miurze. |
| Wołacz (o!): Miuro |
| Mój drogi Janie Miuro. |
Nazwisko kobiety (pani) - MIURA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Miura |
| Autorką artykułu jest Ewa Miura. |
| Dopełniacz (kogo?) : Miury |
| Udałem się po poradę do Ewy Miury. |
| Celownik (komu?) : Miurze |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Miurze. |
| Biernik (kogo?) : Miurę |
| Wszyscy lubią Ewę Miurę. |
| Narzędnik (z kim?) : Miurą |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Miurą. |
| Miejscownik (o kim?) : Miurze |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Miurze. |
| Wołacz (o!): Miuro |
| Mylisz się Ewo Miuro! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - MIURARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Miurowie, depr. Miury |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Miurowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Miurów |
| Sprawa Ewy i Jana Miurów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Miurom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Miurom. |
| Biernik (kogo?) : Miurów |
| Ewę i Jana Miurów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Miurami |
| Z Ewą i Janem Miurami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Miurach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Miurach. |
| Wołacz (o!): Miurowie, depr. Miury |
| Ewo i Janie Miurowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - MIURA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Miury |
| To są siostry Ewa i Magda Miury. |
| Dopełniacz (kogo?) : Miur |
| Przed domem Ewy i Magdy Miur doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Miurom |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Miurom. |
| Biernik (kogo?) : Miury |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Miury. |
| Narzędnik (z kim?) : Miurami |
| Wywiad z Ewą i Magdą Miurami był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Miurach |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Miurach. |
| Wołacz (o!): Miury |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Miury! |
Wszystkie odmiany nazwiska MIURA:
Miura, Miury, Miurze, Miurę, Miurą, Miuro, Miurowie, Miurów, Miurom, Miurami, Miurach, Miur,Zobacz nazwiska podobne do MIURA:
MIUS, MIUR, MIUCCIO, MIULLER, MIUSOVA, MIUSOV,
Zobacz podział na sylaby słowa MIURA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
MIURA
Zobacz anagramy i słowa z liter - MIURA
Wybrane słowo