Nazwisko mężczyzny (pan) - MORTUŃ |
|---|
| Mianownik (kto?) : Mortuń |
| To jest Jan Mortuń. |
| Dopełniacz (kogo?) : Mortunia |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Mortunia. |
| Celownik (komu?) : Mortuniowi |
| Janowi Mortuniowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Mortunia |
| Nikt tam nie widział Jana Mortunia. |
| Narzędnik (z kim?) : Mortuniem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Mortuniem. |
| Miejscownik (o kim?) : Mortuniu |
| Nie rozmawiamy o Janie Mortuniu. |
| Wołacz (o!): Mortuniu |
| Mój drogi Janie Mortuniu. |
Nazwisko kobiety (pani) - MORTUŃNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Mortuń |
| Autorką artykułu jest Ewa Mortuń. |
| Dopełniacz (kogo?) : Mortuń |
| Udałem się po poradę do Ewy Mortuń. |
| Celownik (komu?) : Mortuń |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Mortuń. |
| Biernik (kogo?) : Mortuń |
| Wszyscy lubią Ewę Mortuń. |
| Narzędnik (z kim?) : Mortuń |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Mortuń. |
| Miejscownik (o kim?) : Mortuń |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Mortuń. |
| Wołacz (o!): Mortuń |
| Mylisz się Ewo Mortuń! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - MORTUŃRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Mortuniowie, depr. Mortunie |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Mortuniowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Mortuniów |
| Sprawa Ewy i Jana Mortuniów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Mortuniom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Mortuniom. |
| Biernik (kogo?) : Mortuniów |
| Ewę i Jana Mortuniów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Mortuniami |
| Z Ewą i Janem Mortuniami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Mortuniach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Mortuniach. |
| Wołacz (o!): Mortuniowie, depr. Mortunie |
| Ewo i Janie Mortuniowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - MORTUŃNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Mortuń |
| To są siostry Ewa i Magda Mortuń. |
| Dopełniacz (kogo?) : Mortuń |
| Przed domem Ewy i Magdy Mortuń doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Mortuń |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Mortuń. |
| Biernik (kogo?) : Mortuń |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Mortuń. |
| Narzędnik (z kim?) : Mortuń |
| Wywiad z Ewą i Magdą Mortuń był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Mortuń |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Mortuń. |
| Wołacz (o!): Mortuń |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Mortuń! |
Zobacz podział na sylaby słowa MORTUŃ
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
MORTUŃ
Zobacz anagramy i słowa z liter - MORTUŃ
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025