Nazwisko mężczyzny (pan) - Meron |
---|
Mianownik (kto?) : Meron |
To jest Jan Meron. |
Dopełniacz (kogo?) : Merona |
Na spotkaniu zabrakło Jana Merona. |
Celownik (komu?) : Meronowi |
Janowi Meronowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Merona |
Nikt tam nie widział Jana Merona. |
Narzędnik (z kim?) : Meronem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Meronem. |
Miejscownik (o kim?) : Meronie |
Nie rozmawiamy o Janie Meronie. |
Wołacz (o!): Meronie |
Mój drogi Janie Meronie. |
Nazwisko kobiety (pani) - MeronNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Meron |
Autorką artykułu jest Ewa Meron. |
Dopełniacz (kogo?) : Meron |
Udałem się po poradę do Ewy Meron. |
Celownik (komu?) : Meron |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Meron. |
Biernik (kogo?) : Meron |
Wszyscy lubią Ewę Meron. |
Narzędnik (z kim?) : Meron |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Meron. |
Miejscownik (o kim?) : Meron |
Koleżanki plotkowały o Ewie Meron. |
Wołacz (o!): Meron |
Mylisz się Ewo Meron! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - MeronRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Meronowie, depr. Merony |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Meronowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Meronów |
Sprawa Ewy i Jana Meronów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Meronom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Meronom. |
Biernik (kogo?) : Meronów |
Ewę i Jana Meronów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Meronami |
Z Ewą i Janem Meronami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Meronach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Meronach. |
Wołacz (o!): Meronowie, depr. Merony |
Ewo i Janie Meronowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - MeronNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Meron |
To są siostry Ewa i Magda Meron. |
Dopełniacz (kogo?) : Meron |
Przed domem Ewy i Magdy Meron doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Meron |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Meron. |
Biernik (kogo?) : Meron |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Meron. |
Narzędnik (z kim?) : Meron |
Wywiad z Ewą i Magdą Meron był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Meron |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Meron. |
Wołacz (o!): Meron |
Dzień dobry Ewo i Magdo Meron! |
Zobacz podział na sylaby słowa Meron
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa Meron
Zobacz anagramy i słowa z liter - Meron
Wybrane słowomaceratrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
maceracie, maceratach, maceratami, maceratem, maceratom, maceratowi, maceratów, maceratu, maceraty, ,...
eOdmiany.pl ©2024