Odmiana nazwiska - Miarka
Zobacz też odmianę slowa MIARKA
Odmiana przez przypadki nazwiska Miarka:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - MiarkaNazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Miarka |
| To jest Jan Miarka. |
| Dopełniacz (kogo?) : Miarki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Miarki. |
| Celownik (komu?) : Miarce |
| Janowi Miarce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Miarkę |
| Nikt tam nie widział Jana Miarkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Miarką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Miarką. |
| Miejscownik (o kim?) : Miarce |
| Nie rozmawiamy o Janie Miarce. |
| Wołacz (o!): Miarko |
| Mój drogi Janie Miarko. |
Nazwisko kobiety (pani) - Miarka |
|---|
| Mianownik (kto?) : Miarka |
| Autorką artykułu jest Ewa Miarka. |
| Dopełniacz (kogo?) : Miarki |
| Udałem się po poradę do Ewy Miarki. |
| Celownik (komu?) : Miarce |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Miarce. |
| Biernik (kogo?) : Miarkę |
| Wszyscy lubią Ewę Miarkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Miarką |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Miarką. |
| Miejscownik (o kim?) : Miarce |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Miarce. |
| Wołacz (o!): Miarko |
| Mylisz się Ewo Miarko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - MiarkaRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Miarkowie, depr. Miarki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Miarkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Miarków |
| Sprawa Ewy i Jana Miarków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Miarkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Miarkom. |
| Biernik (kogo?) : Miarków |
| Ewę i Jana Miarków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Miarkami |
| Z Ewą i Janem Miarkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Miarkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Miarkach. |
| Wołacz (o!): Miarkowie, depr. Miarki |
| Ewo i Janie Miarkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - Miarka |
|---|
| Mianownik (kto?) : Miarki |
| To są siostry Ewa i Magda Miarki. |
| Dopełniacz (kogo?) : Miarek |
| Przed domem Ewy i Magdy Miarek doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Miarkom |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Miarkom. |
| Biernik (kogo?) : Miarki |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Miarki. |
| Narzędnik (z kim?) : Miarkami |
| Wywiad z Ewą i Magdą Miarkami był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Miarkach |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Miarkach. |
| Wołacz (o!): Miarki |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Miarki! |
Wszystkie odmiany nazwiska Miarka:
Miarka, Miarki, Miarce, Miarkę, Miarką, Miarko, Miarkowie, Miarków, Miarkom, Miarkami, Miarkach, Miarek,Zobacz nazwiska podobne do Miarka:
MIARA, MIARECKA, MIARCZYŃSKA, MIARECZKA, MIAROWSKA, MIARZYŃSKA, MIARNOWSKA, MIARECZKO, MIARKOWSKA, MIARSKA, MIARKO, MIARKOWICZ, MIARECKI, MIARCHUK, MIAREZHNIKAVA,
Zobacz podział na sylaby słowa Miarka
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
Miarka
Zobacz anagramy i słowa z liter - Miarka
Wybrane słowowylaćczasownik dokonanyodmiany:
wyleliśmy, wyleliście, wylelibyśmy, wylelibyście, wyleliby, wyleli, wylejże, wylejmyż, wylejmy, wyleję, wylejesz, ,...