Nazwisko mężczyzny (pan) - Mientus |
---|
Mianownik (kto?) : Mientus |
To jest Jan Mientus. |
Dopełniacz (kogo?) : Mientusa |
Na spotkaniu zabrakło Jana Mientusa. |
Celownik (komu?) : Mientusowi |
Janowi Mientusowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Mientusa |
Nikt tam nie widział Jana Mientusa. |
Narzędnik (z kim?) : Mientusem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Mientusem. |
Miejscownik (o kim?) : Mientusie |
Nie rozmawiamy o Janie Mientusie. |
Wołacz (o!): Mientusie |
Mój drogi Janie Mientusie. |
Nazwisko kobiety (pani) - MientusNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Mientus |
Autorką artykułu jest Ewa Mientus. |
Dopełniacz (kogo?) : Mientus |
Udałem się po poradę do Ewy Mientus. |
Celownik (komu?) : Mientus |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Mientus. |
Biernik (kogo?) : Mientus |
Wszyscy lubią Ewę Mientus. |
Narzędnik (z kim?) : Mientus |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Mientus. |
Miejscownik (o kim?) : Mientus |
Koleżanki plotkowały o Ewie Mientus. |
Wołacz (o!): Mientus |
Mylisz się Ewo Mientus! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - MientusRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Mientusowie, depr. Mientusy |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Mientusowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Mientusów |
Sprawa Ewy i Jana Mientusów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Mientusom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Mientusom. |
Biernik (kogo?) : Mientusów |
Ewę i Jana Mientusów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Mientusami |
Z Ewą i Janem Mientusami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Mientusach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Mientusach. |
Wołacz (o!): Mientusowie, depr. Mientusy |
Ewo i Janie Mientusowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - MientusNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Mientus |
To są siostry Ewa i Magda Mientus. |
Dopełniacz (kogo?) : Mientus |
Przed domem Ewy i Magdy Mientus doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Mientus |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Mientus. |
Biernik (kogo?) : Mientus |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Mientus. |
Narzędnik (z kim?) : Mientus |
Wywiad z Ewą i Magdą Mientus był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Mientus |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Mientus. |
Wołacz (o!): Mientus |
Dzień dobry Ewo i Magdo Mientus! |
Zobacz podział na sylaby słowa Mientus
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa Mientus
Zobacz anagramy i słowa z liter - Mientus
Wybrane słowosamotnyprzymiotnik
eOdmiany.pl ©2024