Odmiana nazwiska - NURKO
Zobacz też odmianę slowa NURKO
Odmiana przez przypadki nazwiska NURKO:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - NURKO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Nurko |
| To jest Jan Nurko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Nurki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Nurki. |
| Celownik (komu?) : Nurce |
| Janowi Nurce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Nurkę |
| Nikt tam nie widział Jana Nurkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Nurką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Nurką. |
| Miejscownik (o kim?) : Nurce |
| Nie rozmawiamy o Janie Nurce. |
| Wołacz (o!): Nurko |
| Mój drogi Janie Nurko. |
Nazwisko kobiety (pani) - NURKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Nurko |
| Autorką artykułu jest Ewa Nurko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Nurko |
| Udałem się po poradę do Ewy Nurko. |
| Celownik (komu?) : Nurko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Nurko. |
| Biernik (kogo?) : Nurko |
| Wszyscy lubią Ewę Nurko. |
| Narzędnik (z kim?) : Nurko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Nurko. |
| Miejscownik (o kim?) : Nurko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Nurko. |
| Wołacz (o!): Nurko |
| Mylisz się Ewo Nurko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - NURKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Nurkowie, depr. Nurki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Nurkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Nurków |
| Sprawa Ewy i Jana Nurków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Nurkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Nurkom. |
| Biernik (kogo?) : Nurków |
| Ewę i Jana Nurków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Nurkami |
| Z Ewą i Janem Nurkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Nurkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Nurkach. |
| Wołacz (o!): Nurkowie, depr. Nurki |
| Ewo i Janie Nurkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - NURKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Nurko |
| To są siostry Ewa i Magda Nurko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Nurko |
| Przed domem Ewy i Magdy Nurko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Nurko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Nurko. |
| Biernik (kogo?) : Nurko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Nurko. |
| Narzędnik (z kim?) : Nurko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Nurko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Nurko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Nurko. |
| Wołacz (o!): Nurko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Nurko! |
Wszystkie odmiany nazwiska NURKO:
Nurko, Nurki, Nurce, Nurkę, Nurką, Nurkowie, Nurków, Nurkom, Nurkami, Nurkach,Zobacz nazwiska podobne do NURKO:
NURZYŃSKA, NUREK, NURKOWSKA, NURKIEWICZ, NURCZYK, NURSKA, NURCZYŃSKA, NUROWSKA, NŰRNBERG, NUR, NURCEK, NURKOWICZ, PONURKO, NURI, NURALIEVA,
Zobacz podział na sylaby słowa NURKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
NURKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - NURKO
Wybrane słowo