Nazwisko mężczyzny (pan) - PRANIK |
---|
Mianownik (kto?) : Pranik |
To jest Jan Pranik. |
Dopełniacz (kogo?) : Pranika |
Na spotkaniu zabrakło Jana Pranika. |
Celownik (komu?) : Pranikowi |
Janowi Pranikowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Pranika |
Nikt tam nie widział Jana Pranika. |
Narzędnik (z kim?) : Pranikiem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Pranikiem. |
Miejscownik (o kim?) : Praniku |
Nie rozmawiamy o Janie Praniku. |
Wołacz (o!): Praniku |
Mój drogi Janie Praniku. |
Nazwisko kobiety (pani) - PRANIKNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Pranik |
Autorką artykułu jest Ewa Pranik. |
Dopełniacz (kogo?) : Pranik |
Udałem się po poradę do Ewy Pranik. |
Celownik (komu?) : Pranik |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Pranik. |
Biernik (kogo?) : Pranik |
Wszyscy lubią Ewę Pranik. |
Narzędnik (z kim?) : Pranik |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Pranik. |
Miejscownik (o kim?) : Pranik |
Koleżanki plotkowały o Ewie Pranik. |
Wołacz (o!): Pranik |
Mylisz się Ewo Pranik! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - PRANIKRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Pranikowie, Pranicy, depr. Praniki |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Pranikowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Praników |
Sprawa Ewy i Jana Praników nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Pranikom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Pranikom. |
Biernik (kogo?) : Praników |
Ewę i Jana Praników uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Pranikami |
Z Ewą i Janem Pranikami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Pranikach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Pranikach. |
Wołacz (o!): Pranikowie, Pranicy, depr. Praniki |
Ewo i Janie Pranikowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - PRANIKNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Pranik |
To są siostry Ewa i Magda Pranik. |
Dopełniacz (kogo?) : Pranik |
Przed domem Ewy i Magdy Pranik doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Pranik |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Pranik. |
Biernik (kogo?) : Pranik |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Pranik. |
Narzędnik (z kim?) : Pranik |
Wywiad z Ewą i Magdą Pranik był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Pranik |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Pranik. |
Wołacz (o!): Pranik |
Dzień dobry Ewo i Magdo Pranik! |
Zobacz podział na sylaby słowa PRANIK
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa PRANIK
Zobacz anagramy i słowa z liter - PRANIK
Wybrane słowobinoklerzeczownik
eOdmiany.pl ©2024