Odmiana nazwiska - Ponura
Zobacz też odmianę slowa PONURA
Odmiana przez przypadki nazwiska Ponura:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - PonuraNazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Ponura |
| To jest Jan Ponura. |
| Dopełniacz (kogo?) : Ponury |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Ponury. |
| Celownik (komu?) : Ponurze |
| Janowi Ponurze dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Ponurę |
| Nikt tam nie widział Jana Ponurę. |
| Narzędnik (z kim?) : Ponurą |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Ponurą. |
| Miejscownik (o kim?) : Ponurze |
| Nie rozmawiamy o Janie Ponurze. |
| Wołacz (o!): Ponuro |
| Mój drogi Janie Ponuro. |
Nazwisko kobiety (pani) - Ponura |
|---|
| Mianownik (kto?) : Ponura |
| Autorką artykułu jest Ewa Ponura. |
| Dopełniacz (kogo?) : Ponurej |
| Udałem się po poradę do Ewy Ponurej. |
| Celownik (komu?) : Ponurej |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Ponurej. |
| Biernik (kogo?) : Ponurą |
| Wszyscy lubią Ewę Ponurą. |
| Narzędnik (z kim?) : Ponurą |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Ponurą. |
| Miejscownik (o kim?) : Ponurej |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Ponurej. |
| Wołacz (o!): Ponura |
| Mylisz się Ewo Ponura! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - PonuraRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Ponurowie, depr. Ponury |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Ponurowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Ponurów |
| Sprawa Ewy i Jana Ponurów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Ponurom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Ponurom. |
| Biernik (kogo?) : Ponurów |
| Ewę i Jana Ponurów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Ponurami |
| Z Ewą i Janem Ponurami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Ponurach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Ponurach. |
| Wołacz (o!): Ponurowie, depr. Ponury |
| Ewo i Janie Ponurowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - Ponura |
|---|
| Mianownik (kto?) : Ponure |
| To są siostry Ewa i Magda Ponure. |
| Dopełniacz (kogo?) : Ponurych |
| Przed domem Ewy i Magdy Ponurych doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Ponurym |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Ponurym. |
| Biernik (kogo?) : Ponure |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Ponure. |
| Narzędnik (z kim?) : Ponurymi |
| Wywiad z Ewą i Magdą Ponurymi był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Ponurych |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Ponurych. |
| Wołacz (o!): Ponure |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Ponure! |
Wszystkie odmiany nazwiska Ponura:
Ponura, Ponury, Ponurze, Ponurę, Ponurą, Ponuro, Ponurej, Ponurowie, Ponurów, Ponurom, Ponurami, Ponurach, Ponure, Ponurych, Ponurym, Ponurymi,Zobacz nazwiska podobne do Ponura:
PONULAK, PONURKO, PONURSKA, PONUREK, PONUMERÓW, PONURKIEWICZ, PONURENKO, PONUROK, PONURSKI, PONULIAK, PONUROVA, PONUGOTI, PONURKEVYCH,
Zobacz podział na sylaby słowa Ponura
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
Ponura
Zobacz anagramy i słowa z liter - Ponura
Wybrane słowo