Nazwisko mężczyzny (pan) - SCURTUL |
|---|
| Mianownik (kto?) : Scurtul |
| To jest Jan Scurtul. |
| Dopełniacz (kogo?) : Scurtula |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Scurtula. |
| Celownik (komu?) : Scurtulowi |
| Janowi Scurtulowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Scurtula |
| Nikt tam nie widział Jana Scurtula. |
| Narzędnik (z kim?) : Scurtulem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Scurtulem. |
| Miejscownik (o kim?) : Scurtulu |
| Nie rozmawiamy o Janie Scurtulu. |
| Wołacz (o!): Scurtulu |
| Mój drogi Janie Scurtulu. |
Nazwisko kobiety (pani) - SCURTULNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Scurtul |
| Autorką artykułu jest Ewa Scurtul. |
| Dopełniacz (kogo?) : Scurtul |
| Udałem się po poradę do Ewy Scurtul. |
| Celownik (komu?) : Scurtul |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Scurtul. |
| Biernik (kogo?) : Scurtul |
| Wszyscy lubią Ewę Scurtul. |
| Narzędnik (z kim?) : Scurtul |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Scurtul. |
| Miejscownik (o kim?) : Scurtul |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Scurtul. |
| Wołacz (o!): Scurtul |
| Mylisz się Ewo Scurtul! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - SCURTULRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Scurtulowie, depr. Scurtule |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Scurtulowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Scurtulów |
| Sprawa Ewy i Jana Scurtulów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Scurtulom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Scurtulom. |
| Biernik (kogo?) : Scurtulów |
| Ewę i Jana Scurtulów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Scurtulami |
| Z Ewą i Janem Scurtulami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Scurtulach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Scurtulach. |
| Wołacz (o!): Scurtulowie, depr. Scurtule |
| Ewo i Janie Scurtulowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - SCURTULNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Scurtul |
| To są siostry Ewa i Magda Scurtul. |
| Dopełniacz (kogo?) : Scurtul |
| Przed domem Ewy i Magdy Scurtul doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Scurtul |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Scurtul. |
| Biernik (kogo?) : Scurtul |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Scurtul. |
| Narzędnik (z kim?) : Scurtul |
| Wywiad z Ewą i Magdą Scurtul był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Scurtul |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Scurtul. |
| Wołacz (o!): Scurtul |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Scurtul! |
Zobacz podział na sylaby słowa SCURTUL
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
SCURTUL
Zobacz anagramy i słowa z liter - SCURTUL
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2025