Nazwisko mężczyzny (pan) - SMARKUS |
---|
Mianownik (kto?) : Smarkus |
To jest Jan Smarkus. |
Dopełniacz (kogo?) : Smarkusa |
Na spotkaniu zabrakło Jana Smarkusa. |
Celownik (komu?) : Smarkusowi |
Janowi Smarkusowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Smarkusa |
Nikt tam nie widział Jana Smarkusa. |
Narzędnik (z kim?) : Smarkusem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Smarkusem. |
Miejscownik (o kim?) : Smarkusie |
Nie rozmawiamy o Janie Smarkusie. |
Wołacz (o!): Smarkusie |
Mój drogi Janie Smarkusie. |
Nazwisko kobiety (pani) - SMARKUSNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Smarkus |
Autorką artykułu jest Ewa Smarkus. |
Dopełniacz (kogo?) : Smarkus |
Udałem się po poradę do Ewy Smarkus. |
Celownik (komu?) : Smarkus |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Smarkus. |
Biernik (kogo?) : Smarkus |
Wszyscy lubią Ewę Smarkus. |
Narzędnik (z kim?) : Smarkus |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Smarkus. |
Miejscownik (o kim?) : Smarkus |
Koleżanki plotkowały o Ewie Smarkus. |
Wołacz (o!): Smarkus |
Mylisz się Ewo Smarkus! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - SMARKUSRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Smarkusowie, depr. Smarkusy |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Smarkusowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Smarkusów |
Sprawa Ewy i Jana Smarkusów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Smarkusom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Smarkusom. |
Biernik (kogo?) : Smarkusów |
Ewę i Jana Smarkusów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Smarkusami |
Z Ewą i Janem Smarkusami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Smarkusach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Smarkusach. |
Wołacz (o!): Smarkusowie, depr. Smarkusy |
Ewo i Janie Smarkusowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - SMARKUSNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Smarkus |
To są siostry Ewa i Magda Smarkus. |
Dopełniacz (kogo?) : Smarkus |
Przed domem Ewy i Magdy Smarkus doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Smarkus |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Smarkus. |
Biernik (kogo?) : Smarkus |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Smarkus. |
Narzędnik (z kim?) : Smarkus |
Wywiad z Ewą i Magdą Smarkus był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Smarkus |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Smarkus. |
Wołacz (o!): Smarkus |
Dzień dobry Ewo i Magdo Smarkus! |
Zobacz podział na sylaby słowa SMARKUS
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa SMARKUS
Zobacz anagramy i słowa z liter - SMARKUS
Wybrane słowokołdunrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowy
eOdmiany.pl ©2024