Nazwisko mężczyzny (pan) - SMARKUSZ |
---|
Mianownik (kto?) : Smarkusz |
To jest Jan Smarkusz. |
Dopełniacz (kogo?) : Smarkusza |
Na spotkaniu zabrakło Jana Smarkusza. |
Celownik (komu?) : Smarkuszowi |
Janowi Smarkuszowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Smarkusza |
Nikt tam nie widział Jana Smarkusza. |
Narzędnik (z kim?) : Smarkuszem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Smarkuszem. |
Miejscownik (o kim?) : Smarkuszu |
Nie rozmawiamy o Janie Smarkuszu. |
Wołacz (o!): Smarkuszu |
Mój drogi Janie Smarkuszu. |
Nazwisko kobiety (pani) - SMARKUSZNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Smarkusz |
Autorką artykułu jest Ewa Smarkusz. |
Dopełniacz (kogo?) : Smarkusz |
Udałem się po poradę do Ewy Smarkusz. |
Celownik (komu?) : Smarkusz |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Smarkusz. |
Biernik (kogo?) : Smarkusz |
Wszyscy lubią Ewę Smarkusz. |
Narzędnik (z kim?) : Smarkusz |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Smarkusz. |
Miejscownik (o kim?) : Smarkusz |
Koleżanki plotkowały o Ewie Smarkusz. |
Wołacz (o!): Smarkusz |
Mylisz się Ewo Smarkusz! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - SMARKUSZRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Smarkuszowie, depr. Smarkusze |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Smarkuszowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Smarkuszów |
Sprawa Ewy i Jana Smarkuszów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Smarkuszom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Smarkuszom. |
Biernik (kogo?) : Smarkuszów |
Ewę i Jana Smarkuszów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Smarkuszami |
Z Ewą i Janem Smarkuszami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Smarkuszach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Smarkuszach. |
Wołacz (o!): Smarkuszowie, depr. Smarkusze |
Ewo i Janie Smarkuszowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - SMARKUSZNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Smarkusz |
To są siostry Ewa i Magda Smarkusz. |
Dopełniacz (kogo?) : Smarkusz |
Przed domem Ewy i Magdy Smarkusz doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Smarkusz |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Smarkusz. |
Biernik (kogo?) : Smarkusz |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Smarkusz. |
Narzędnik (z kim?) : Smarkusz |
Wywiad z Ewą i Magdą Smarkusz był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Smarkusz |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Smarkusz. |
Wołacz (o!): Smarkusz |
Dzień dobry Ewo i Magdo Smarkusz! |
Zobacz podział na sylaby słowa SMARKUSZ
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa SMARKUSZ
Zobacz synonimy słowa SMARKUSZ
Zobacz anagramy i słowa z liter - SMARKUSZ
Wybrane słowokonsensrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowyodmiany:
konsensach, konsensami, konsensem, konsensie, konsensom, konsensów, konsensu, konsensy, ,...
eOdmiany.pl ©2024