Odmiana nazwiska - SURKO
Odmiana przez przypadki nazwiska SURKO:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - SURKO |
|---|
| Mianownik (kto?) : Surko |
| To jest Jan Surko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Surki |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Surki. |
| Celownik (komu?) : Surce |
| Janowi Surce dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Surkę |
| Nikt tam nie widział Jana Surkę. |
| Narzędnik (z kim?) : Surką |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Surką. |
| Miejscownik (o kim?) : Surce |
| Nie rozmawiamy o Janie Surce. |
| Wołacz (o!): Surko |
| Mój drogi Janie Surko. |
Nazwisko kobiety (pani) - SURKONazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Surko |
| Autorką artykułu jest Ewa Surko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Surko |
| Udałem się po poradę do Ewy Surko. |
| Celownik (komu?) : Surko |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Surko. |
| Biernik (kogo?) : Surko |
| Wszyscy lubią Ewę Surko. |
| Narzędnik (z kim?) : Surko |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Surko. |
| Miejscownik (o kim?) : Surko |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Surko. |
| Wołacz (o!): Surko |
| Mylisz się Ewo Surko! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - SURKORównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Surkowie, depr. Surki |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Surkowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Surków |
| Sprawa Ewy i Jana Surków nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Surkom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Surkom. |
| Biernik (kogo?) : Surków |
| Ewę i Jana Surków uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Surkami |
| Z Ewą i Janem Surkami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Surkach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Surkach. |
| Wołacz (o!): Surkowie, depr. Surki |
| Ewo i Janie Surkowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - SURKONazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Surko |
| To są siostry Ewa i Magda Surko. |
| Dopełniacz (kogo?) : Surko |
| Przed domem Ewy i Magdy Surko doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Surko |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Surko. |
| Biernik (kogo?) : Surko |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Surko. |
| Narzędnik (z kim?) : Surko |
| Wywiad z Ewą i Magdą Surko był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Surko |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Surko. |
| Wołacz (o!): Surko |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Surko! |
Wszystkie odmiany nazwiska SURKO:
Surko, Surki, Surce, Surkę, Surką, Surkowie, Surków, Surkom, Surkami, Surkach,Zobacz nazwiska podobne do SURKO:
SURMA, SUROWIEC, SURMACZ, SURÓWKA, SURDYK, SURMIAK, SURA, SUROWIECKA, SURZYN, SURDEL, SURMAN, SURDYKA, SUROWIAK, SURY, SURDACKA,
Zobacz podział na sylaby słowa SURKO
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
SURKO
Zobacz anagramy i słowa z liter - SURKO
Wybrane słowo