Odmiana nazwiska - SYGNIURA
Odmiana przez przypadki nazwiska SYGNIURA:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - SYGNIURANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Sygniura |
| To jest Jan Sygniura. |
| Dopełniacz (kogo?) : Sygniury |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Sygniury. |
| Celownik (komu?) : Sygniurze |
| Janowi Sygniurze dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Sygniurę |
| Nikt tam nie widział Jana Sygniurę. |
| Narzędnik (z kim?) : Sygniurą |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Sygniurą. |
| Miejscownik (o kim?) : Sygniurze |
| Nie rozmawiamy o Janie Sygniurze. |
| Wołacz (o!): Sygniuro |
| Mój drogi Janie Sygniuro. |
Nazwisko kobiety (pani) - SYGNIURA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Sygniura |
| Autorką artykułu jest Ewa Sygniura. |
| Dopełniacz (kogo?) : Sygniury |
| Udałem się po poradę do Ewy Sygniury. |
| Celownik (komu?) : Sygniurze |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Sygniurze. |
| Biernik (kogo?) : Sygniurę |
| Wszyscy lubią Ewę Sygniurę. |
| Narzędnik (z kim?) : Sygniurą |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Sygniurą. |
| Miejscownik (o kim?) : Sygniurze |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Sygniurze. |
| Wołacz (o!): Sygniuro |
| Mylisz się Ewo Sygniuro! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - SYGNIURARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Sygniurowie, depr. Sygniury |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Sygniurowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Sygniurów |
| Sprawa Ewy i Jana Sygniurów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Sygniurom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Sygniurom. |
| Biernik (kogo?) : Sygniurów |
| Ewę i Jana Sygniurów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Sygniurami |
| Z Ewą i Janem Sygniurami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Sygniurach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Sygniurach. |
| Wołacz (o!): Sygniurowie, depr. Sygniury |
| Ewo i Janie Sygniurowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - SYGNIURA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Sygniury |
| To są siostry Ewa i Magda Sygniury. |
| Dopełniacz (kogo?) : Sygniur |
| Przed domem Ewy i Magdy Sygniur doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Sygniurom |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Sygniurom. |
| Biernik (kogo?) : Sygniury |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Sygniury. |
| Narzędnik (z kim?) : Sygniurami |
| Wywiad z Ewą i Magdą Sygniurami był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Sygniurach |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Sygniurach. |
| Wołacz (o!): Sygniury |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Sygniury! |
Wszystkie odmiany nazwiska SYGNIURA:
Sygniura, Sygniury, Sygniurze, Sygniurę, Sygniurą, Sygniuro, Sygniurowie, Sygniurów, Sygniurom, Sygniurami, Sygniurach, Sygniur,
Zobacz podział na sylaby słowa SYGNIURA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
SYGNIURA
Zobacz synonimy słowa SYGNIURA
Zobacz anagramy i słowa z liter - SYGNIURA
Wybrane słowoodziaćczasownik dokonanyodmiany:
odziałem, odziałam, odziałeś, odziałaś, odział, odziała, odziało, odzialiśmy, odziałyśmy, odzialiście, odziałyście, ,...