Nazwisko mężczyzny (pan) - SygniuraNazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Sygniura |
To jest Jan Sygniura. |
Dopełniacz (kogo?) : Sygniury |
Na spotkaniu zabrakło Jana Sygniury. |
Celownik (komu?) : Sygniurze |
Janowi Sygniurze dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Sygniurę |
Nikt tam nie widział Jana Sygniurę. |
Narzędnik (z kim?) : Sygniurą |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Sygniurą. |
Miejscownik (o kim?) : Sygniurze |
Nie rozmawiamy o Janie Sygniurze. |
Wołacz (o!): Sygniuro |
Mój drogi Janie Sygniuro. |
Nazwisko kobiety (pani) - Sygniura |
---|
Mianownik (kto?) : Sygniura |
Autorką artykułu jest Ewa Sygniura. |
Dopełniacz (kogo?) : Sygniury |
Udałem się po poradę do Ewy Sygniury. |
Celownik (komu?) : Sygniurze |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Sygniurze. |
Biernik (kogo?) : Sygniurę |
Wszyscy lubią Ewę Sygniurę. |
Narzędnik (z kim?) : Sygniurą |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Sygniurą. |
Miejscownik (o kim?) : Sygniurze |
Koleżanki plotkowały o Ewie Sygniurze. |
Wołacz (o!): Sygniuro |
Mylisz się Ewo Sygniuro! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - SygniuraRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
---|
Mianownik (kto?) : Sygniurowie, depr. Sygniury |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Sygniurowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Sygniurów |
Sprawa Ewy i Jana Sygniurów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Sygniurom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Sygniurom. |
Biernik (kogo?) : Sygniurów |
Ewę i Jana Sygniurów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Sygniurami |
Z Ewą i Janem Sygniurami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Sygniurach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Sygniurach. |
Wołacz (o!): Sygniurowie, depr. Sygniury |
Ewo i Janie Sygniurowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - Sygniura |
---|
Mianownik (kto?) : Sygniury |
To są siostry Ewa i Magda Sygniury. |
Dopełniacz (kogo?) : Sygniur |
Przed domem Ewy i Magdy Sygniur doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Sygniurom |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Sygniurom. |
Biernik (kogo?) : Sygniury |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Sygniury. |
Narzędnik (z kim?) : Sygniurami |
Wywiad z Ewą i Magdą Sygniurami był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Sygniurach |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Sygniurach. |
Wołacz (o!): Sygniury |
Dzień dobry Ewo i Magdo Sygniury! |
Zobacz podział na sylaby słowa Sygniura
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa Sygniura
Zobacz synonimy słowa Sygniura
Zobacz anagramy i słowa z liter - Sygniura
Wybrane słowo
eOdmiany.pl ©2024