Nazwisko mężczyzny (pan) - SZNAR |
---|
Mianownik (kto?) : Sznar |
To jest Jan Sznar. |
Dopełniacz (kogo?) : Sznara |
Na spotkaniu zabrakło Jana Sznara. |
Celownik (komu?) : Sznarowi |
Janowi Sznarowi dostarczono dwie przesyłki. |
Biernik (kogo?) : Sznara |
Nikt tam nie widział Jana Sznara. |
Narzędnik (z kim?) : Sznarem |
Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Sznarem. |
Miejscownik (o kim?) : Sznarze |
Nie rozmawiamy o Janie Sznarze. |
Wołacz (o!): Sznarze |
Mój drogi Janie Sznarze. |
Nazwisko kobiety (pani) - SZNARNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Sznar |
Autorką artykułu jest Ewa Sznar. |
Dopełniacz (kogo?) : Sznar |
Udałem się po poradę do Ewy Sznar. |
Celownik (komu?) : Sznar |
Nie mogliśmy zaufać Ewie Sznar. |
Biernik (kogo?) : Sznar |
Wszyscy lubią Ewę Sznar. |
Narzędnik (z kim?) : Sznar |
Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Sznar. |
Miejscownik (o kim?) : Sznar |
Koleżanki plotkowały o Ewie Sznar. |
Wołacz (o!): Sznar |
Mylisz się Ewo Sznar! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - SZNARRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
---|
Mianownik (kto?) : Sznarowie, depr. Sznary |
Konkurs wygrali Ewa i Jan Sznarowie. |
Dopełniacz (kogo?) : Sznarów |
Sprawa Ewy i Jana Sznarów nie była interesująca. |
Celownik (komu?) : Sznarom |
Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Sznarom. |
Biernik (kogo?) : Sznarów |
Ewę i Jana Sznarów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
Narzędnik (z kim?) : Sznarami |
Z Ewą i Janem Sznarami mamy wspólne zdjęcia. |
Miejscownik (o kim?) : Sznarach |
Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Sznarach. |
Wołacz (o!): Sznarowie, depr. Sznary |
Ewo i Janie Sznarowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - SZNARNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
---|
Mianownik (kto?) : Sznar |
To są siostry Ewa i Magda Sznar. |
Dopełniacz (kogo?) : Sznar |
Przed domem Ewy i Magdy Sznar doszło do wypadku. |
Celownik (komu?) : Sznar |
Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Sznar. |
Biernik (kogo?) : Sznar |
Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Sznar. |
Narzędnik (z kim?) : Sznar |
Wywiad z Ewą i Magdą Sznar był bardzo zaskakujący. |
Miejscownik (o kim?) : Sznar |
Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Sznar. |
Wołacz (o!): Sznar |
Dzień dobry Ewo i Magdo Sznar! |
Zobacz podział na sylaby słowa SZNAR
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa SZNAR
Zobacz anagramy i słowa z liter - SZNAR
Wybrane słowosklepikrzeczownikrodzaj:
męski rzeczowy
eOdmiany.pl ©2025