Odmiana nazwiska - SZNURA
Zobacz też odmianę slowa SZNURA
Odmiana przez przypadki nazwiska SZNURA:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - SZNURANazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko mężczyzny Kowalska, a inaczej Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Sznura |
| To jest Jan Sznura. |
| Dopełniacz (kogo?) : Sznury |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Sznury. |
| Celownik (komu?) : Sznurze |
| Janowi Sznurze dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Sznurę |
| Nikt tam nie widział Jana Sznurę. |
| Narzędnik (z kim?) : Sznurą |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Sznurą. |
| Miejscownik (o kim?) : Sznurze |
| Nie rozmawiamy o Janie Sznurze. |
| Wołacz (o!): Sznuro |
| Mój drogi Janie Sznuro. |
Nazwisko kobiety (pani) - SZNURA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Sznura |
| Autorką artykułu jest Ewa Sznura. |
| Dopełniacz (kogo?) : Sznury |
| Udałem się po poradę do Ewy Sznury. |
| Celownik (komu?) : Sznurze |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Sznurze. |
| Biernik (kogo?) : Sznurę |
| Wszyscy lubią Ewę Sznurę. |
| Narzędnik (z kim?) : Sznurą |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Sznurą. |
| Miejscownik (o kim?) : Sznurze |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Sznurze. |
| Wołacz (o!): Sznuro |
| Mylisz się Ewo Sznuro! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - SZNURARównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska męskiego Kowalska, a inna od Kowalski. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Sznurowie, depr. Sznury |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Sznurowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Sznurów |
| Sprawa Ewy i Jana Sznurów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Sznurom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Sznurom. |
| Biernik (kogo?) : Sznurów |
| Ewę i Jana Sznurów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Sznurami |
| Z Ewą i Janem Sznurami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Sznurach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Sznurach. |
| Wołacz (o!): Sznurowie, depr. Sznury |
| Ewo i Janie Sznurowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - SZNURA |
|---|
| Mianownik (kto?) : Sznury |
| To są siostry Ewa i Magda Sznury. |
| Dopełniacz (kogo?) : Sznur |
| Przed domem Ewy i Magdy Sznur doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Sznurom |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Sznurom. |
| Biernik (kogo?) : Sznury |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Sznury. |
| Narzędnik (z kim?) : Sznurami |
| Wywiad z Ewą i Magdą Sznurami był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Sznurach |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Sznurach. |
| Wołacz (o!): Sznury |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Sznury! |
Wszystkie odmiany nazwiska SZNURA:
Sznura, Sznury, Sznurze, Sznurę, Sznurą, Sznuro, Sznurowie, Sznurów, Sznurom, Sznurami, Sznurach, Sznur,Zobacz nazwiska podobne do SZNURA:
SZNURKOWSKA, SZNURAWA, SZNUROWSKA, SZNUREK, SZNUR, SZNURKA, SZNUL, SZNUK, SZNURCZAK, SZNURFEIL, SZNURMAN, SZNURO, SZNURONEK, SZNUROWAS, SZNURPFEIL,
Zobacz podział na sylaby słowa SZNURA
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
SZNURA
Zobacz anagramy i słowa z liter - SZNURA