Odmiana nazwiska - Sznuro
Odmiana przez przypadki nazwiska Sznuro:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - Sznuro |
|---|
| Mianownik (kto?) : Sznuro |
| To jest Jan Sznuro. |
| Dopełniacz (kogo?) : Sznury |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Sznury. |
| Celownik (komu?) : Sznurze |
| Janowi Sznurze dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Sznurę |
| Nikt tam nie widział Jana Sznurę. |
| Narzędnik (z kim?) : Sznurą |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Sznurą. |
| Miejscownik (o kim?) : Sznurze |
| Nie rozmawiamy o Janie Sznurze. |
| Wołacz (o!): Sznuro |
| Mój drogi Janie Sznuro. |
Nazwisko kobiety (pani) - SznuroNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Sznuro |
| Autorką artykułu jest Ewa Sznuro. |
| Dopełniacz (kogo?) : Sznuro |
| Udałem się po poradę do Ewy Sznuro. |
| Celownik (komu?) : Sznuro |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Sznuro. |
| Biernik (kogo?) : Sznuro |
| Wszyscy lubią Ewę Sznuro. |
| Narzędnik (z kim?) : Sznuro |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Sznuro. |
| Miejscownik (o kim?) : Sznuro |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Sznuro. |
| Wołacz (o!): Sznuro |
| Mylisz się Ewo Sznuro! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - SznuroRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Sznurowie, depr. Sznury |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Sznurowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Sznurów |
| Sprawa Ewy i Jana Sznurów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Sznurom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Sznurom. |
| Biernik (kogo?) : Sznurów |
| Ewę i Jana Sznurów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Sznurami |
| Z Ewą i Janem Sznurami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Sznurach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Sznurach. |
| Wołacz (o!): Sznurowie, depr. Sznury |
| Ewo i Janie Sznurowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - SznuroNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Sznuro |
| To są siostry Ewa i Magda Sznuro. |
| Dopełniacz (kogo?) : Sznuro |
| Przed domem Ewy i Magdy Sznuro doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Sznuro |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Sznuro. |
| Biernik (kogo?) : Sznuro |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Sznuro. |
| Narzędnik (z kim?) : Sznuro |
| Wywiad z Ewą i Magdą Sznuro był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Sznuro |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Sznuro. |
| Wołacz (o!): Sznuro |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Sznuro! |
Wszystkie odmiany nazwiska Sznuro:
Sznuro, Sznury, Sznurze, Sznurę, Sznurą, Sznurowie, Sznurów, Sznurom, Sznurami, Sznurach,Zobacz nazwiska podobne do Sznuro:
SZNURA, SZNURKOWSKA, SZNURAWA, SZNUROWSKA, SZNUREK, SZNUR, SZNURKA, SZNUL, SZNUK, SZNURCZAK, SZNURFEIL, SZNURMAN, SZNURONEK, SZNUROWAS, SZNURPFEIL,
Zobacz podział na sylaby słowa Sznuro
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
Sznuro
Zobacz anagramy i słowa z liter - Sznuro
Wybrane słowoopiekunrzeczownikrodzaj:
męski osobowyodmiany:
opiekuna, opiekunach, opiekunami, opiekunem, opiekuni, opiekunie, opiekunom, opiekunowi, opiekunowie, opiekunów, opiekuny, ,...