Odmiana nazwiska - SZNUR
Zobacz też odmianę slowa SZNUR
Odmiana przez przypadki nazwiska SZNUR:
nazwisko mężczyzny nazwisko kobiety nazwisko małżeństwa nazwisko kobietNazwisko mężczyzny (pan) - SZNUR |
|---|
| Mianownik (kto?) : Sznur |
| To jest Jan Sznur. |
| Dopełniacz (kogo?) : Sznura |
| Na spotkaniu zabrakło Jana Sznura. |
| Celownik (komu?) : Sznurowi |
| Janowi Sznurowi dostarczono dwie przesyłki. |
| Biernik (kogo?) : Sznura |
| Nikt tam nie widział Jana Sznura. |
| Narzędnik (z kim?) : Sznurem |
| Rozwiązaliśmy ten problem razem z Janem Sznurem. |
| Miejscownik (o kim?) : Sznurze |
| Nie rozmawiamy o Janie Sznurze. |
| Wołacz (o!): Sznurze |
| Mój drogi Janie Sznurze. |
Nazwisko kobiety (pani) - SZNURNazwiska kobiet nie kończące się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inaczej odmienia się nazwisko kobiety Kowalski, a inaczej Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Sznur |
| Autorką artykułu jest Ewa Sznur. |
| Dopełniacz (kogo?) : Sznur |
| Udałem się po poradę do Ewy Sznur. |
| Celownik (komu?) : Sznur |
| Nie mogliśmy zaufać Ewie Sznur. |
| Biernik (kogo?) : Sznur |
| Wszyscy lubią Ewę Sznur. |
| Narzędnik (z kim?) : Sznur |
| Godzinami rozmawialiśmy z Ewą Sznur. |
| Miejscownik (o kim?) : Sznur |
| Koleżanki plotkowały o Ewie Sznur. |
| Wołacz (o!): Sznur |
| Mylisz się Ewo Sznur! |
Nazwisko małżeństwa (państwo) - SZNURRównież grupa osób np. bracia, siostra i brat, panowie. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Sznurowie, depr. Sznury |
| Konkurs wygrali Ewa i Jan Sznurowie. |
| Dopełniacz (kogo?) : Sznurów |
| Sprawa Ewy i Jana Sznurów nie była interesująca. |
| Celownik (komu?) : Sznurom |
| Najlepsze warunki zaproponowano Ewie i Janowi Sznurom. |
| Biernik (kogo?) : Sznurów |
| Ewę i Jana Sznurów uhonorowano tytułem "Para Roku". |
| Narzędnik (z kim?) : Sznurami |
| Z Ewą i Janem Sznurami mamy wspólne zdjęcia. |
| Miejscownik (o kim?) : Sznurach |
| Teraz wiemy więcej o Ewie i Janie Sznurach. |
| Wołacz (o!): Sznurowie, depr. Sznury |
| Ewo i Janie Sznurowie, z okazji Waszego Jubileuszu, życzymy Wam kolejnych lat wspólnego szczęścia. |
Nazwisko kobiet (siostry, panie) - SZNURNazwiska kobiet, które nie kończą się na -a są nieodmienne. Nazwiska odmieniane są z podanej formy np. inna jest odmiana od nazwiska kobiety Kowalski, a inna od Kowalska. |
|---|
| Mianownik (kto?) : Sznur |
| To są siostry Ewa i Magda Sznur. |
| Dopełniacz (kogo?) : Sznur |
| Przed domem Ewy i Magdy Sznur doszło do wypadku. |
| Celownik (komu?) : Sznur |
| Wszyscy się przyglądali siostrom Ewie i Magdzie Sznur. |
| Biernik (kogo?) : Sznur |
| Na przyjęciu spotkałam Ewę i Magdę Sznur. |
| Narzędnik (z kim?) : Sznur |
| Wywiad z Ewą i Magdą Sznur był bardzo zaskakujący. |
| Miejscownik (o kim?) : Sznur |
| Wczoraj ukazał się reportaż o Ewie i Magdzie Sznur. |
| Wołacz (o!): Sznur |
| Dzień dobry Ewo i Magdo Sznur! |
Wszystkie odmiany nazwiska SZNUR:
Sznur, Sznura, Sznurowi, Sznurem, Sznurze, Sznurowie, Sznury, Sznurów, Sznurom, Sznurami, Sznurach,Zobacz nazwiska podobne do SZNUR:
SZNAJDER, SZNURA, SZNAPKA, SZNOBER, SZNEIDER, SZNICER, SZNAJDROWICZ, SZNEJDER, SZNABEL, SZNYCER, SZNURKOWSKA, SZNAJDROWSKA, SZNEL, SZNER, SZNIGIR,
Zobacz podział na sylaby słowa SZNUR
Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa
SZNUR
Zobacz anagramy i słowa z liter - SZNUR